In deze zaak draaide het om de voorgenomen vestiging van het Deventer handelsbedrijf Reesink in Apeldoorn, die uitliep op juridische procedures. Keer op keer werd Apeldoorn daarbij in het ongelijk gesteld, met een financiële strop en een beschadigd politiek imago als gevolg.In het rapport legt een speciale raadscommissie de schuld voor het uit de hand lopen van het conflict voor een belangrijk deel bij de gemeente. De opeenvolgende colleges benaderden het conflict vanuit een kokervisie en zetten zich daarmee gevangen „in het vermeende eigen gelijk”, aldus het rapport.

Het huidige college van CDA, Leefbaar Apeldoorn, VVD en PvdA dat in 2002 aantrad, zag naar het oordeel van de raadscommissie geen kans de zaak een gunstige wending te geven. Ook verzuimde het na zijn aantreden grondig in kaart te brengen waarom het Reesinkdossier in de gemeente tot zo veel problemen had geleid.

In een schriftelijke reactie op het rapport probeerde het college vorige week de harde conclusies van de raadscommissie op een aantal punten te nuanceren. Zo weerlegde het de aantijging dat het met zijn handelen jegens Reesink op een bepaald moment in het conflict de schijn van machtsmisbruik had gewekt.

Na het raadsdebat over het rapport moest het college bij monde van wethouder en locoburgemeester M. A. J. van der Tas (CDA) donderdag echter concluderen dat het de raad niet van zijn opvattingen kon overtuigen. „Daarom nemen alle wethouders in collectieve verantwoordelijkheid hun ontslag”, aldus Van der Tas.

Tot ergernis van sommige raadsleden wees de locoburgemeester aan het begin van de avond Reesink opnieuw aan als belangrijke schuldige. „Aan deze zaak was en is niets gewoon”, zei ze. „Of het nu ging om de grondprijs of om de intentieverklaring, er was altijd gedoe.”

De werkwijze van de raadscommissie omschreef Van der Tas als een geïsoleerde beoordeling achteraf. „Het maakt wel uit of je met je poten in de klei staat, of dat je ergens van een afstand naar kijkt.”

De negen fractievoorzitters reageerden verdeeld op het vertrek van de zeven wethouders. Vooral M. Boddeke (GroenLinks) en S. J. Wierenga (D66) waren kritisch in hun commentaar. Wieringa noemde het besluit „moeilijk, hard en niet echt verstandig.” Boddeke wilde van het college weten of het aftreden meer betekent dan dat de wethouders „tijdelijk een pas op de plaats hebben gemaakt.”

Betreurenswaardig is volgens Boddeke dat ook de wethouders die nauwelijks bemoeienis hebben gehad met Reesink, toch besloten op te stappen. Aan het begin van het debat adviseerde hij ze met klem dat niet te doen. H. J. Schutte, fractievoorzitter van Leefbaar Apeldoorn, benadrukte vooral de logica van het collectieve aftreden. „De verantwoordelijkheid voor dit dossier was verdund over het hele college. Daarom is dit besluit een goede zaak.”

SGP-fractievoorzitter H. van den Berge, tevens voorzitter van de raadscommissie, noemde het besluit „moedig, nodig en goed, maar ook onvermijdelijk.” Burgemeester G. J. de Graaf (VVD), die als enige van het college aanblijft, noemde het „buitengewoon sneu” dat het college op deze manier in het zicht van de haven is gestrand.

Eerder op de avond stemde de raad unaniem voor een motie van SGP en ChristenUnie waarin het college wordt gevraagd duidelijk te maken hoe het de kwestie Reesink in de toekomst denkt af te handelen. Op dit moment loopt tegen Apeldoorn nog een zogeheten schadestaatprocedure. Daarnaast moet de rechter in een hoger beroepsprocedure nog duidelijk maken of Reesink vanwege de te late levering van de bouwgrond een dwangsom uitbetaald moet krijgen.