Omdat lang niet altijd duidelijk is wat wel en wat niet is toegestaan, bracht de CGB gisteren het ”Advies Leeftijdsonderscheid in advertenties” naar buiten. Het Expertisecentrum LEEFtijd en het Meldpunt Discriminatie Amsterdam (MDA) presenteerden tegelijkertijd een interactieve checklist voor werkgevers.„Deze checklist is bedoeld als leidraad om advertenties op te stellen die voldoen aan de eisen van de leeftijdswet”, stelt Jolande Sap van LEEFtijd.

Sinds mei 2004 mogen werkgevers bij het aanbieden van functies geen leeftijdsonderscheid maken, tenzij daar een goede reden voor is. Sap: „De arbeidsmarkt is door de economische recessie een vragersmarkt geworden. Werkgevers kunnen daardoor precies vragen wat ze willen.”

Uit het advies van de CGB blijkt dat de duidelijkste vorm van onderscheid op grond van leeftijd in advertentieteksten het vragen naar sollicitanten van een bepaalde leeftijd of leeftijdscategorie is.

Nu zoeken werkgevers voor hun vacatures vooral mensen tussen de 25 en 40, zo blijkt uit personeelsadvertenties die tussen mei 2004 en december 2005 door het MDA zijn verzameld. „Bij 40 jaar blijkt sprake van een magische grens. Voor ouderen zit de arbeidsmarkt op slot en voor jongeren staat de deur op een kier”, concludeert directeur J. Silversmith. „Stereotype denkbeelden over onder meer leeftijd moeten we uitbannen, zoals de secretaresse die altijd jong moet zijn.”

Sap: „Wat ons betreft is 25 tot 40 jaar oké, maar ook daarvoor en daarna tel je volledig mee.”

Uit het onderzoek blijkt verder dat er drie belangrijke redenen zijn om een leeftijd te vermelden. In de eerste plaats is dat het kostenaspect, daarna speelt de samenstelling van het team een rol en ten slotte de verwachting dat een jonge werknemer lang in dienst zal blijven.

Ook overheidsinstanties gaan wel eens over de schreef, stelt de Commissie Gelijke Behandeling. Zo plaatst het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI) advertenties op zijn vacaturesite die strijdig zijn met de wet. Voorzitter mr. A. G. Castermans van de CGB vindt dat een slechte zaak: „We hebben het CWI al eens op de vingers getikt, want zij hebben een voorbeeldfunctie.”

Uit een klein onderzoek door deze krant bleek dat het merendeel van de zaterdag geplaatste personeelsadvertenties in het Reformatorisch Dagblad niet in strijd is met de wet. Slechts in vier advertenties kwamen uitdrukkingen als ”jong” of ”beginnend” voor, die volgens het gisteren uitgebrachte advies niet door de beugel kunnen.

Opvallend is dat in het merendeel van de advertenties sprake is van informeel taalgebruik en dat lezers in de jij-vorm worden aangesproken. Daarover zegt de commissie dat „dit afhangt van de desbetreffende sector of de functie. Een combinatie van een bepaald beeld- en taalgebruik kan echter onder omstandigheden leiden tot leeftijdsonderscheid.”