In de beurshal van het tentoonstellingscomplex hangt een weeïge wietgeur. „Stinken hier hé?” zegt een hotdogverkoopster. Door de HighlifeLounge, rechts achterin, knallen een onbekend aantal beats per seconde uit enkele megaboosters. Een man biedt in de hoek waterpijpen voor 5 euro aan. Te huur.De Highlife Hennepbeurs wordt dit jaar voor het eerst georganiseerd in Amsterdam. Alle hennepteeltfabrikanten zijn vertegenwoordigd. Ons zaad is het beste”, roepen ze in koor. Hoofdsponsor is Ons Stekje. Nieuw in de negenjarige geschiedenis van het evenement is de Miss Highlifeverkiezing. „Ten overstaan van een stoned en dus extra scherp publiek.”

De grootste hennephappening van Europa trekt mensen uit binnen en buitenland. De organisatoren rekenen in drie dagen tijd op 20.000 bezoekers. Eerlijk is eerlijk, het publiek is onverwacht verzorgd gekleed. Niet alleen slobbertruien, piercings en halfblote buiken, maar opvallend veel keurige colberts. Soms compleet met stropdas.

Hier en daar schuifelt een heel gezin over de beursvloer. Waarom een standhouder een paaldanseres inhuurt is sowieso een raadsel, maar met zo’n jeugdig publiek al helemaal. En waarom twee dames met bont beschilderde blote bovenlijven rondlopen, is al helemaal aan niemand uit te leggen.

De organisatoren willen laten zien dat hennep meer is dan alleen genotmiddel, beweert beursorganisator Andre Beckers, advocaat in Steijn. „Hennep wordt niet alleen gebruikt in de textielindustrie, maar ook voor het vullen van paardenboxen en kattenbakken. Ook zit het in cosmetica en zeep.” Promotie van het product is niet de bedoeling, benadrukt hij. Bovendien zijn er medische toepassingen.

Het softdrugsbeleid in Nederland kenmerkt zich volgens de organisator door tegenstrijdigheden. „Een fabrikant kan zonder problemen kweekkasten verkopen, maar een klant mag ze niet gebruiken. Een coffeeshop mag wiet verkopen, maar officieel niet inkopen. Rare situatie. Wij pleiten voor een normalisering van hennepteelt. Softdrugs moet uit het strafrecht.”

Beckers is niet bang voor een opstap van hennep naar heroïne. De markt voor softdrugs en harddrugs zijn in Nederland gescheiden. „Jongeren experimenteren onder de 18 jaar. In die leeftijd mogen ze toch niet in een coffeeshop komen.” Een persoon die met wiet begint, hoeft nog niet te eindigen in de goot.

Standhouder Jan Rooden van Agro Grow uit Apeldoorn denkt daar anders over. „Natuurlijk is dat gevaar groot. Van het een komt het ander. Ik heb er te veel van gezien. Twee vrienden van me zijn overleden aan harddrugs. Ze zijn ooit begonnen met wiet.” De 39jarige vader verbiedt daarom zijn zoons van 16 en 20 te blowen. „Ik weet wat er kan gebeuren. De stap van softdrugs naar harddrugs is heel klein.”

Rooden rookt zelf al 25 jaar joints. „Ik weet niet anders.” Per jaar verkoopt hij zo’n 140 kweekkasten. Door TNO getest, Kema gekeurd. Een ”coolkast” van 1 bij 2 meter voor 2750 euro, eentje van 2 bij 2 meter voor 3500 euro. Zo’n 80 procent van zijn klanten kweekt om het geld, weet Rooden.

Hennepkweek is een lucratieve bezigheid. Om de tien tot elf weken kan een kweker oogsten. „De gemiddelde opbrengst bedraagt zo’n 5000 euro”, vertelt Rooden. Elke oogst wordt beter.”

Verantwoordelijk voor de mogelijk verwoestende gevolgen die door zijn kweekkasten kunnen ontstaan, voelt de verkoper zich niet. „Als ik niet verkoop doet een ander het wel. En als ik een klant op m’n knieën smeek om niet te gebruiken, doetie het toch wel.” Zijn klantenbestand bestaat volgens hem uit nette mensen. „Ik hoor wel eens dat iemand op het slechte pad is gekomen, maar daar ben ik niet verantwoordelijk voor. Dat zit vaak toch in de persoon zelf.”

Het winkelmeisje van De Vrolijke Gaper reageert op dezelfde manier. „Ik ga ervan uit dat mijn klanten allemaal volwassen mensen zijn.” Maar zijn volwassen mensen ook altijd verstandige mensen? „Weet ik veel. Dat is hun probleem.” In haar stand razen de drie locomotiefjes hun eindeloze rondjes. Wat hebben treintjes met drugs te maken? „Het is allebei leuk.”