Leefbaar Nederland worstelt met zichzelf
Het eerste congres van Leefbaar Nederland na de verkiezingen werd dinsdagavond getekend door onrust en strubbelingen. „De verkiezingsuitslag is jammer, maar we zijn niet verslagen. Als we de vernieuwingsbeweging centraal stellen, kunnen we terugkomen”, meent scheidend partijvoorzitter Nagel.
In hetzelfde zaaltje in het Hilversumse Theater Gooiland waar Nagel de oprichtingsbijeenkomst voorzat, moest hij nu de hamer doorgeven aan de nieuwe voorzitter, Jan Jetten. Samen met enkele andere oprichters had hij beloofd terug te zullen treden uit het partijbestuur wanneer de verkiezingen niet tien of meer zetels zouden opleveren. Het werden er slechts twee.
Bij het afscheid van Nagel en de andere oprichters waren ruim 150 leden aanwezig. „Meer dan we hadden verwacht voor een dinsdagavond”, aldus een partijmedewerker. Maar pers en televisieploegen waren er beduidend minder dan de afgelopen maanden. „Vergeet niet dat wij in 1999 de partij waren die vernieuwing aankondigde”, zo poogde Nagel zijn partij nog op de kaart te zetten.
Hijzelf en de kersverse voorzitter Jetten -oud-PvdA’er en vakbondsman- deden er alles aan om het zelfvertrouwen van de partij te onderstrepen. „We moeten een weg omhoog vinden, ook al zijn we klein met twee zetels”, aldus Nagel. „Als het beleid goed van de grond komt, snoepen we de leden weer van de andere partijen af”, zei Jetten.
Onder de partijleden leeft nog veel onvrede en onduidelijkheid. Zo willen sommigen, net als oud-ARP-minister Westerterp, een fusie met de Lijst Pim Fortuyn (LPF). Politiek leider Teeven maakte korte metten met die suggestie. „Samenwerken is prima, maar niet samengaan. Daarvoor verschillen we te veel.” Ook deelname aan de statenverkiezingen in maart volgend jaar is nog niet voor iedereen een uitgemaakte zaak. Vooral regionale partijen onder de LN-leden protesteren daartegen.
Veel partijleden uitten hun angst dat Leefbaar Nederland tot de gevestigde orde gaat behoren. Zo zouden er te weinig mogelijkheden zijn om te discussiëren binnen de partij, zou de financiële verantwoording te wensen overlaten en zouden vacatures voor fractiemedewerkers vooral intern worden opgevuld. Volgens Jetten hoort dat allemaal bij een jonge partij.