Ruim 1600 afgevaardigden wonen de synode bij. Na discussie over de rassenkwestie aanvaardde de synode de verklaring, die luidt: „Verdrukking, racisme, exploitatie en het stelen van mensen staan lijnrecht tegenover alles wat de Bijbel leert. De gevolgen van deze zonden hebben veroorzaakt dat er grote barrières zijn ontstaan tussen broeders en zusters van een verschillend ras en uit verschillende lagen van de bevolking.”

De verklaring gaat verder: „Wij betreuren deze zonden. Als mensen, zowel wij als onze vaderen, zijn wij ernstig tekortgeschoten om de geboden Gods te onderhouden en Zijn wetten en inzettingen na te volgen. Daarom willen we publiekelijk onze hoogmoed en trots belijden, onze zelfgenoegzaamheid en onze medeplichtigheid. Daarbij vragen we vergeving aan onze broeders en zusters omdat ons hart voor deze dingen gesloten was.”

De verklaring geeft ook aan dat de PCA op „een serieuze en weloverwogen manier, naar het gebod van Gods Woord, wil werken aan raciale verzoening.” Daarbij heeft men alle geledingen van de kerk en van het volk op het oog.

De PCA wil ook werken aan de opzet van kleine gemeenten onder kerkleden die tot nu toe aan hun lot werden overgelaten. Met name denkt de PCA aan armen en sociaal zwakken in verstedelijkte gebieden, zonder onderscheid naar huidskleur, „opdat God hierin aan Zijn eer komt.”