Ontkoming
De vervulling van aardse wensen kan nooit de vrees van een ontwaakt geweten tot bedaren brengen. Dit alles zal mij niet baten zolang ik in onzekerheid over mijn zaligheid verkeer. Wat betekenen rijkdom, eerbewijzen en de genoegens van deze wereld nog langer voor een stervend mens?
Zo was het ook bij de stokbewaarder. Een ogenblik tevoren was hij zo ongerust over zijn gevangenen dat hij op het punt stond zelfmoord te plegen, omdat hij vreesde dat zij ontkomen waren. Plotseling verliet deze zorg hem. Hoewel de deuren van de gevangenis openstonden, waren de gevangenen niet ontkomen.Wanneer de gedachten in beslag genomen worden door zonde en ellende, weigert het gemoed de aandacht voor alles, behalve voor het middel van ontkoming. Dát vraagt de onmiddellijke aandacht. Want indien de toorn van God hem overvalt, is het verderf onvermijdelijk.
Indien de ontsteltenis toeneemt, dan ook de begeerte naar verlossing zonder uitstel. De mogelijkheid van ontkoming wekt de hoop om de weg van behoud te vinden.
Thomas Halyburton, predikant te St. Andrews (”Het groot aanbelang der zaligheid”, 1747)
