Draghi werd aanbevolen door het dertienkoppige bestuur van de Banca d’Italia. Het Italiaanse kabinet stemde daarmee in. De benoeming wordt later officieel bekrachtigd door president Carlo Azeglio Ciampi. Draghi neemt in februari de plaats in van Vincenzo Desario. Die is tijdelijk bankpresident na het vertrek van Fazio op 19 december.De 58–jarige Mario Draghi is nu nog werkzaam in Londen als de vicepresident bij de Europese tak van de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs, waar hij in 2002 begon. Draghi was van 1991 tot 2001 directeur–generaal bij het Italiaanse ministerie van Financiën. In die hoedanigheid was hij een van de drijvende krachten achter grootscheepse privatiseringen in de Italiaanse bank–, telecom– en energiesector. De ambtenaren die voor hem werkten, stonden bekend als de „Draghi boys". In 1990 diende hij al als adviseur voor de Banca d’Italia.

Draghi heeft door de jaren heen een schat aan internationale ervaring opgebouwd. Hij was tussen 1984 en 1990 werkzaam als directeur bij de Wereldbank. Ook werkte hij bij de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) en fungeerde hij als vertegenwoordiger van Italië bij de G–7, de zeven grootste industrielanden.

Hij kreeg veel waardering voor de rol die bij speelde bij de toetreding van Italië tot de Europese Monetaire Unie. In 2000 werd hij voorzitter van het financiële en economische comité van de Europese Unie, dat de agenda voor het maandelijkse overleg van de Europese ministers van Financiën opstelt.

Draghi krijgt het niet makkelijk in zijn nieuwe baan. Hij moet het aanzien van de Banca d’Italia in de wereld verbeteren na de schandalen waar Fazio bij betrokken was. Analisten zijn daar positief over. „Hij geniet internationaal veel aanzien en heeft al veel moeilijke klussen met succes weten te klaren", aldus één van hen.

De verwachting is dat Draghi het makkelijker zal maken voor buitenlandse banken om op de Italiaanse markt te opereren en overnames te doen, iets wat onder Fazio vrijwel ondenkbaar was. ABN Amro weet daar alles van. De overname van de bank Antonveneta verliep uiterst moeizaam doordat de centralebankpresident de Nederlandse bank in de weg stond. Hij zou de rivaal Banca Popolare Italiana hebben voorgetrokken.

De eerste termijn van Draghi zal zes jaar bedragen. Daarna kan hij nog één maal herkozen worden. Voorheen werd een centralebankpresident in Italië nog aangesteld voor het leven. Maar na de hardnekkige weigering van Fazio om op te stappen, zelfs na aandringen van minister–president Berlusconi en andere politici, is de wetgeving na het vertrek van Fazio veranderd.

Draghi neemt waarschijnlijk een meer pragmatische houding aan als bestuurslid bij de Europese Centrale Bank (ECB) dan zijn voorganger ten opzichte van het rentebeleid in de eurozone. Fazio stond in de tijd dat Italië nog zijn eigen rentestand kon bepalen, bekend als een havik die bij de eerste tekenen van inflatie in Italië de rente verhoogde. Hij achtte de belangen van zijn land belangrijker dan die van Europa.