Amnesty International, de World Organisation Against Torture, de Inter-American Press Association, verschillende leden van het Europees Parlement en Mexicaanse intellectuelen tekenden dezer dagen protest aan tegen de arrestatie van de Mexicaanse journaliste Lydia Cacho. De vrouw dreigt veroordeeld te worden voor enkele passages in haar boek ”Demonen van Eden”, dat netwerken van kinderprostitutie beschrijft. Cacho, columniste voor een krant in Cancun en medeoprichtster van het vluchthuis CIAM, moet zich binnenkort voor de rechtbank verantwoorden wegens laster.Het boek is een compilatie van getuigenissen van minderjarigen uit de toeristenstad Cancun. De kinderen en adolescenten beschrijven hoe ze seksueel werden misbruikt door een georganiseerd netwerk en hoe ze daarbij gefotografeerd en gefilmd werden. De kinderporno werd verspreid via internet.

Op 16 december wordt Cacho opgepakt in Cancun. Ze belandt 1500 kilometer verderop in een cel in Puebla, een stad in het centrum van Mexico. Daar wordt ze dertig uur vastgehouden, in naar eigen zeggen „beledigende” omstandigheden. Vervolgens wordt ze vrijgelaten, maar opnieuw opgepakt, vorige week vrijdag. Ze wordt een tweede keer vrijgelaten tegen een borgsom van 5900 euro.

De klacht tegen Cacho werd ingediend door Kamel Nacif, een textielmagnaat uit Puebla, die in het boek genoemd wordt als vriend en beschermer van Jean Succar. De naam Succar wekt in Mexico dezelfde gevoelens op als die van Michel Nihoul ten tijde van de zaak-Dutroux. Succar wordt in Mexico gezocht als pederast en leider van een kinderprostitutienetwerk.

Volgens de getuigen in Cacho’s boek was de textielmagnaat dikke vriendjes met de bendeleider. „Eerst ontkende Nacif zijn relatie met Succar, maar nu geeft hij toe zijn vriend geweest te zijn”, zegt Cacho. Nacif is een machtig man in Mexico. Hij is een goede vriend van de gouverneur van Puebla, Mario Marin. Nacif heeft Marin naar eigen zeggen gevraagd hem te helpen om „Cacho eens goed op haar plaats te zetten.”

Cacho heeft advocaten gekregen van haar uitgever, Grijalbo. Ze overweegt een klacht in te dienen tegen de overheid in Puebla.

De auteur zegt dat ze het slachtoffer is van een netwerk met vertakkingen in de Mexicaanse politiek. „Natuurlijk ben ik bang voor deze mensen”, zegt Cacho in een telefoongesprek met het nieuwsagentschap IPS. „Het lijdt geen twijfel dat er achter de schermen van het proces een netwerk aan de touwtjes trekt.” Dit proces „is bedoeld als een duidelijk signaal aan mensen die durven te spreken over de georganiseerde misdaad die achter kinderporno zit”, zegt Cacho.

De journaliste staat niet alleen. De Mexicaanse schrijver Guadalupe Loaeza zegt dat de Mexicaanse publieke opinie het niet zal dulden dat ze wordt veroordeeld. Sinds enkele maanden krijgt Cacho politiebescherming omdat ze regelmatig doodsbedreigingen ontvangt.

In het gerechtelijk dossier tegen Succar zitten getuigenissen over het ronselen van kinderen tussen de 5 en 18 jaar in de sloppenwijken van Cancun. De man, een hoteleigenaar, zou zelf ook minderjarigen hebben misbruikt en laten misbruiken, en zou films en foto’s van die strafbare feiten verkocht hebben aan klanten in de VS. Hij vluchtte naar de VS en werd daar in februari 2004 gearresteerd. Er loopt nog een rechtszaak over de vraag of hij kan worden uitgeleverd.

Georganiseerd kindermisbruik is een erkend probleem in Mexico. In 1995 rolde het Mexicaanse gerecht een netwerk op dat gericht was op de verkoop van kinderporno. Er werd toen een speciale onderzoekseenheid opgericht. Die rolt nu elk jaar gemiddeld één netwerk van kinderporno of -prostitutie op.

Een rapport van onderzoeker Elena Azaola, gepubliceerd in 2004, schat dat 17.000 minderjarigen het slachtoffer zijn van seksuele exploitatie. Het bevat getuigenissen van kinderen en tieners en verslagen van bezoeken aan etablissementen met minderjarigen. Non-gouvernementele organisaties in Mexico schatten dat er elke maand ongeveer honderd Mexicaanse kinderen en adolescenten in prostitutienetwerken belanden.

In 2002 zette de regering van Vicente Fox samen met het VN-kinderfonds Unicef een grootste campagne op tegen het misbruik van minderjarigen. Sindsdien is de problematiek wat op de achtergrond geraakt. Wellicht brengt het huidige proces het kindermisbruik weer volop voor het voetlicht van de media.