Drie vragen
Waarom was de stokbewaarder zo bekommerd over zijn zaligheid? Zoals bekend, is de zaligheid een verlossing uit een groot gevaar. Het is een verlossing van de zonde en de hel en een genieting van God in een hemelse staat, door Christus. Met andere woorden is de vraag van de stokbewaarder: Wat zal ik doen, opdat ik vrij ben van zonden? De zondaar ziet dat de zonden hem in het verderf trachten te storten en dat ze vergeven moeten worden, of er kan geen sprake van zaligheid zijn.
Een andere vraag is: Wat zal ik doen opdat ik het eeuwige leven zal verkrijgen? Vergeving van de zonde of het vrij zijn van de toorn komt het eerst op in de ontwaakte zondaar als voorwerp van zijn begeerte. Want de zaligheid zou onvolmaakt zijn zonder het eeuwige leven. Ontwaakte zondaars zoeken altijd naar enige gerechtigheid waarmee ze voor God kunnen verschijnen. Ze menen dat enkel vergeving van zonden niet kan voldoen. Vandaar de vraag: Wat moet ik doen? Want enkel vergeving geeft geen enkel recht op de gelukzaligheid.Drie vragen liggen hier besloten: Eerst: Hoe zal ik vergeving van zonden verkrijgen? Ten tweede: Hoe zal ik een recht op de hemel verkrijgen? Ten derde: Hoe zal ik bekwaam gemaakt worden voor de erfenis der heiligen? Een zoekende ziel moet deze vragen beantwoorden, of er kan geen gelukzaligheid zijn.
Thomas Halyburton, predikant te St. Andrews (”Het groot aanbelang der zaligheid”, 1747)
