Hij zal het zelf niet snel toegeven, maar diep in zijn hart is Geurkink best een beetje trots. In mei dit jaar kreeg hij zijn eerste zwemcertificaat. In zwembad Jaspers blikt hij terug op die prestatie. Al wil hij er niet veel woorden aan vuil maken. Schouderophalend: „Ik heb een certificaat. Nou, én?” Om er in één adem aan toe te voegen: „Dat heeft een mooi plekje gekregen in mijn slaapkamer.”Zijn eerste zwembroek kocht de altijd vrijgezel gebleven Geurkink niet in Winterswijk, maar in het Spaanse Barcelona. „Ik ging tien jaar geleden op vakantie met een nieuwe reisgenoot. Ons hotel had een zwembad. Mijn vriend wilde op een gegeven ogenblik gaan zwemmen. „Dan ga ik de stad in, want ik kan niet zwemmen”, luidde mijn antwoord. „Niets ervan. Samen uit, samen thuis. We gaan een zwembroek voor je kopen”, reageerde mijn vriend. Zo gezegd, zo gedaan.” Grinnikend: „Die zwempartij werd één groot fiasco.”

De aanhouder wint, moet de vriend van Geurkink hebben gedacht. Na de vakantie bood hij de toen 79-jarige Winterswijker een abonnement op zwembad Jaspers aan. Geurkink: „Dat kon ik natuurlijk niet weigeren. Ik ben toen op zwemles gegaan. In het begin ging het nog wel, maar uiteindelijk maakte ik maar weinig vorderingen. Ik heb aan badmeester Chris de Pas te danken dat ik nu een certificaat heb. Hij liet me steeds een kwartiertje eerder komen, zodat hij me meer aandacht kon geven. Ik heb het ook tegen hem gezegd: Pak mij maar aan, je weet wat ik kan.”

Nu heeft de laatbloeier de smaak te pakken. „Het zwemmen geeft me veel voldoening. Ook voor mijn lichaam is het goed, want door te zwemmen blijf ik in beweging. In principe ga ik iedere donderdagmorgen zwemmen.”

De hoogbejaarde vindt het niet erg dat hij vroeger nooit heeft leren zwemmen. „Ik wilde timmerman worden, dus moest ik naar de technische school. Er schoot weinig vrije tijd over. Daarnaast is er in deze omgeving weinig water. Dat zal ook een reden zijn geweest dat zo weinig mensen konden zwemmen. Ik heb wel in militaire dienst gezeten. Daar zouden we leren zwemmen. Maar ik ben niet vaker dan twee keer in het water geweest.”

Nu hij eindelijk in het water vooruit kan, geniet de 89-jarige er met volle teugen van. „Aquajoggen doe ik graag. Ik zwem ook graag op mijn rug. Dat doe ik liever dan op mijn buik.” Of hij ook wel eens van de duikplank springt of van de glijbaan gaat? Geurkinks ogen twinkelen even. „Nee, dat laat ik maar aan de kinderen over. Maar ik spring wel zo vanaf de kant het water in.”

Dat moet de Winterswijker een keer laten zien. Hij kleedt zich snel om en loopt naar het bad. „Ik hoop ook op zo’n hoge leeftijd nog te kunnen zwemmen”, zegt een vrouw bewonderend. Geurkink staat inmiddels op de rand van het bad en springt in het water. Rustig trekt hij een baantje en laat zien wat aquajoggen is: het uitvoeren van allerlei loopvormen in diep water met behulp van een soort drijfriem.

Na vijf minuten houdt de 89-jarige het weer voor gezien. Hij klimt lening uit het water en droogt zich snel af. „Ik heb ’s winters wel wat last van de kou, maar na een kopje koffie is alles weer goed”, glundert de Winterswijker. „Zolang ik kan zwemmen, blijf ik het doen. Ik wil jong blijven. Daarom ga ik graag met jongeren om, daar blijf jezelf ook jong van. Oude mensen klagen zo vaak over wat ze allemaal niet meer kunnen.”

„Ga je nu al weg, Jan?” roept de badmeester. „Doe je niet even mee met trimzwemmen?” Geurkink kijkt naar de klok en schudt zijn hoofd. „Laat ik het niet doen. Ik moet nog boodschappen halen.”

Op zoek naar het verhaal achter opvallende berichtjes van het afgelopen jaar. Donderdag deel 7.