Osthoff, die al jaren in Irak woonde, werd eind november in Irak samen met haar chauffeur ontvoerd. Na ruim drie weken kwam zij vrij. Waar zij nu verblijft, is niet bekend. Zij houdt zich vermoedelijk op in Jordanië.In het interview zei Osthoff dat zij tijdens de ontvoering wist dat zij zich niet in handen van criminelen bevond. Wie haar ontvoerders waren en wat zij wilden, wist zij echter niet. Zij hadden haar wel meegedeeld dat zij niet bang hoefde te zijn. Zij zei dat zij goed behandeld was, zeker nadat zij haar ontvoerders had gezegd dat Duitsland niet betrokken was bij de oorlog in Irak. „Ik bevond mij op een veilige en schone plaats. Het leven met de ontvoerders was beter dan ik op vele plaatsen heb meegemaakt".

„En toen ik Arabisch met hen sprak, erkenden zij dat ik hun vijand niet was en dat zij mij moesten overdragen aan de ambassade", zei Osthoff. De ontvoerders vertelden haar uiteindelijk dat het hun te doen was om humanitaire hulp voor de mensen in de zogenoemde soennitische driehoek ten noordwesten van Bagdad. Daar moeten volgens de ontvoerders scholen en ziekenhuizen gebouwd worden. Tijdens het interview antwoordde de archeologe, die een hoofddoek droeg, in het Engels op in het Arabisch gestelde vragen.

De Duitse regering had al eerder laten weten dat zij in Irak geen projecten meer zal steunen die te maken hebben met het verblijf van Osthoff in Irak. Osthoff zette zich in voor het behoud van plaatsen van cultuurhistorisch belang. Ook regelde zij dat er tijdens de oorlog medicijnen uit Duitsland naar Irak werden gebracht.