Volgens de archeologische dienst van de gemeente gaat het om goed bewaarde muurresten van de verbeterde verdedigingslinie waaraan in 1682 begonnen is. In 1672 werden de Nederlanden opgeschrikt door een inval van de Fransen. Om de beveiliging van de zuidgrens te verbeteren, werden de vestingwerken in Breda fors uitgebreid.De muur is ontdekt bij de sloop van het voormalig klooster van de Franciscanessen van de van de Heilige Elisabeth. Op die plaats zullen appartementen gebouwd worden met daaronder een parkeerkelder. De muur, die daarvoor moet wijken, is drie meter diep en zeker twee meter breed met brede steunberen. Zij stond eertijds in het water van de verdedigingsgracht.

Archeologe Ria Berkens zegt dat verbeterde vestingwerken rond Breda deel uitmaakten van het Nieuw–Nederlands stelsel. Dat wordt toegeschreven aan Menno van Coehoorn. Hij ontwierp een aangesloten systeem van vestingsteden, onderwaterzettingen en veel kleine schansen, sluizen en dergelijke. Het werk rond Breda duurde ruim zestig jaar. In 1870 zijn de vestingwerken ontmanteld voor de uitbreiding van de stad. Daarbij zijn ook omvangrijke waterpartijen grotendeels gedempt.