De roman verhaalt de opstand van Absalom tegen zijn vader David. Gebeurtenissen die in 2 Samuël 13 tot 18 worden beschreven. De hoofdpersonen zijn Micha en Susanna. Micha is de zoon van Jonathan, die in ”De vreemdelinge” een belangrijke rol speelt. Susanna is de kleindochter van Achitofel. Susanna steunt vanwege haar loyaliteit aan haar opa tegen wil en dank de partij van Absalom, terwijl Micha als zoon van de lijfwacht van de koning juist Absalom en Achitofel tracht te ontmaskeren. Het wordt spannend als Micha en Susanna een bijna onmogelijke liefde voor elkaar hebben opgevat.Achitofel pleegt zelfmoord als Absalom zijn raad verwerpt. Maar voor hij dat doet, regelt hij een huwelijk tussen zijn kleindochter en Micha om ervoor te zorgen dat Susanna veilig is voor de wraak van de koning. Als de opstand voorbij is, moet Micha nog een vete in het dorp beslechten: om zijn moed te bewijzen vecht hij met een leeuw die door zijn uitdager Lemuël in een kooi is gestopt. Vanwege zijn uitzonderlijke lengte en kracht wint hij dat gevecht. En tenslotte: de liefde overwint alles, want in het laatste hoofdstuk vertelt Susanna stralend dat ze zwanger is.

In het boek spelen vele personen een rol die vanuit hun eigen perspectief het verhaal vertellen. Dat houdt de afwisseling erin maar zorgt er tegelijk voor dat er weinig uitgewerkte karakters in het boek te vinden zijn. Soms vraag ik me ook af of bepaalde personen die tot de goede partij behoren niet wat te modern zijn getekend. Zoals rab Sagé, de opa van Micha, die de Thora voor vrouwen net zo belangrijk vindt als voor mannen. Of Micha, die het toonbeeld van een vredestichter is, te midden van het gewelddadige decor van Absaloms staatsgreep.

Anderzijds worden andere personen uitgesproken negatief neergezet. Joab bijvoorbeeld is in dit boek een gewetenloze machtswellusteling. Nu is daar op grond van de Bijbel wel wat voor te zeggen, omdat hij bijvoorbeeld Amasa koelbloedig vermoordt. Amasa was door koning David na de opstand van Absalom benoemd tot nieuwe krijgsoverste in de plaats van Joab, een gebeurtenis die ook in deze roman wordt beschreven.

Opvallend is echter dat Hawkins een andere gebeurtenis weglaat die de Bijbel wél beschrijft, namelijk dat Absalom na de moord op zijn broer Amnon door Joabs toedoen weer aan het hof mag terugkeren. Het lijkt wel of de schrijfster dit met opzet weglaat omdat ze het niet in haar negatieve tekening van Joab kan gebruiken.

De stijl van Hawkins is op sommige momenten ingetogen, maar vaak wat te weinig beheerst. Een zin als „de twee ploerten (dienaren van Joab) liepen weg van de jonge reus (Micha) die hen bedreigde” vind ik meer passen in een jongensboek dan in een Bijbels-historische roman. Zeker als Hawkins in haar voorwoord vertelt dat de Heere ons met de beschrijving van Absaloms staatsgreep veel meer wil vertellen dan alleen maar een spannend verhaal.

De titel van de Nederlandse vertaling is in lijn met de eerdere delen van de trilogie. De titel van Hawkins (”Het hart van een leeuw”) dekte echter meer de lading. Tenslotte bepaalt ”de verrader” (Absalom?) slechts het decor waartegen de belangrijkste personen uit het boek figureren.

Hawkins heeft een spannend verhaal geschreven. Binnen het genre van de Bijbels-historische roman haalt het echter niet het niveau van de romans van bijvoorbeeld Lynn Austin.

N.a.v. ”De verrader”, door Kathy Hawkins; uitg. Barnabas, Heerenveen 2005; ISBN 90 8520007 5; 355 blz.; € 18,50.