Ook vervoer moet gehandicapte gelijk gaan behandelen
Het openbaar vervoer moet verplicht goed toegankelijk worden gemaakt voor gehandicapten en mensen met een chronische ziekte. Dat staat in het wetsvoorstel gelijke behandeling van deze doelgroepen, waarmee de Tweede Kamer donderdag heeft ingestemd. „Een doorbraak”, zo reageert voorzitter J. Troost van de Chronisch zieken en Gehandicaptenraad (CG-Raad).
Het wetsvoorstel beoogde aanvankelijk alleen te regelen dat gehandicapten en langdurig zieken op het terrein van arbeid en beroepsonderwijs hetzelfde worden behandeld als valide mensen. Maar staatssecretaris Vliegenthart van Volksgezondheid heeft op het laatste moment ook vervoer kunnen toevoegen aan het wetsvoorstel. Dat gebeurde nadat zij daarover na lang en moeizaam overleg overeenstemming had bereikt met minister Netelenbos van Verkeer.
Concreet betekent de bepaling dat vervoersmaatschappijen op termijn gedwongen worden voorzieningen te treffen om hun bussen, trams, metro- en treinstellen toegankelijk te maken. Ook de dienstregeling, de reisinformatie, infrastructuur en de gebouwen eromheen mogen geen hindernissen hebben. Dat geldt niet alleen voor rolstoelgebruikers, maar ook bijvoorbeeld voor blinden en doven. Doen de vervoersbedrijven en andere betrokkenen dat niet, dan kunnen belanghebbende personen of instanties zich tot de rechter wenden om hen daartoe te dwingen.
J. Troost van de CG-Raad was donderdag verrast over de wijziging. „Dit is een enorme stap voorwaarts. Zonder wetgeving doen vervoersmaatschappijen het niet. Deze wet zet hen onder druk.” Hij wijst op de Verenigde Staten waar het openbaar vervoer goed is aangepast aan de noden van gehandicapten. „Maar dat gebeurde pas nadat er wetgeving was en een eerste rechtszaak was gevoerd.”
Troost is blij. Hij zegt dat al 25 jaar met de Nederlandse Spoorwegen vergeefs wordt gepraat over aanpassingen. Zo heeft de NS nieuw materieel besteld dat tot 2040 meegaat en niet voldoet aan de toegankelijkheidseisen. Met de wet in de hand kunnen belanghebbenden sneller of andersoortige aanpassingen afdwingen, zoals verhoging van perrons. De rechter kan dat naar redelijkheid opleggen. Troost denkt dat het nog wel enige tijd duurt voordat effect zichtbaar is. „In de VS duurde het tien jaar. Wel is het direct al een stok achter de deur, want ze moeten nu actief gaan nadenken over allerlei mogelijke aanpassingen.”
De Tweede Kamer was blij met de toevoeging van het vervoer. De meeste partijen pleitten daar al langer voor. De Kamer ziet het wetsvoorstel als begin waaraan later nog andere terreinen zoals huisvesting, het gehele onderwijs en goederen en diensten aan kunnen worden toegevoegd.
Volgende week woensdag gaat de behandeling van het wetsvoorstel verder.