Kipfilet wordt vaak bewerkt. De tumbelaars voegen water, eiwitten en andere stoffen die het water in het vlees vasthouden toe. Het water zorgt ervoor dat de kipfilet malser (en zwaarder) is. Tot op zekere hoogte is de bewerking toegestaan, mits de toevoegingen op het etiket vermeld staan.De inspectiedienst onderzocht tien Nederlandse tumbelaars. „In alle onderzochte eindproducten zijn een of meer afwijkingen vastgesteld”, stelt de VWA. Negen bedrijven bleken verboden stoffen aan het vlees toe te voegen. Zes op de tien waren op de etiketten niet eerlijk over de bewerking.

De veiligheid van het voedsel en de volksgezondheid zijn door de overtredingen niet in gevaar gebracht, bevestigde een woordvoerster van de inspectiedienst dinsdag uitspraken daarover in het Agrarisch Dagblad.

De VWA heeft de Vereniging van de Nederlandse Pluimveeverwerkende Industrie (Nepluvi), de Productschappen Vee, Vlees en Eieren (PVE) en de Nederlandse Bond van Poeliers en Wildhandelaren (NBPW) opgedragen de juiste informatie op etiketten te zetten. Op een besloten bijeenkomst met de sector heeft de VWA vorige week de bedrijven opgedragen hun leven te beteren.

„Bedrijven moeten zich aan regels houden”, stelt de woordvoerder van de PVE voorop. Volgens de schappen moet de inspectiedienst de regels controleren en behoort die controle „goed en periodiek” te zijn. „En daar schort het nogal aan.” De regels voor het tumbelen mogen overigens van de sector „best wat scherper”, voegt de woordvoerder hieraan toe.

Volgens de VWA-woordvoerster zijn geen boetes uitgedeeld aan de overtreders. „Steekproefsgewijs” zullen inspecteurs controleren of de etikettering van het kippenvlees aan de eisen voldoet.

Het toevoegen van water aan vlees is geen ongewone procedure. Vleesverwerkers voegen ook vaak water toe aan varkensvlees- en visproducten. Ook van deze producten zullen de inspectiediensten de juiste etikettering controleren.