Dit zogenoemde duurzaam beheer van de aal per regio vormt de hoofdmoot van het Nederlands Beheerplan Aal, dat het Aalcomité maandag aan minister Veerman van Landbouw overhandigde.Het gaat sinds begin jaren tachtig slecht met de aal. „Je kunt je inmiddels met recht afvragen of het broodje paling er over vijf jaar nog is”, aldus Europarlementariër Maat (CDA), voorzitter van het comité.

De afgelopen jaren is de stand dusdanig achteruit gehold dat de Europese Commissie een periodiek vangstverbod voor de vissoort wil. Lidstaten kunnen onder dat verbod uit wanneer ze een nationaal actieplan voor een betere aalstand opstellen. In het comité hebben Nederlandse vissers, overheid, natuurorganisaties en wetenschappers samen een dergelijk plan opgezet, dat ervoor moet zorgen dat de palingstand ten minste niet verder achteruitgaat.

Het belangrijkste deel van dit plan is de regionale aanpak. Daarin wordt voor een gebied zoals het IJsselmeer of de deltawateren gekeken naar de hoeveelheid volwassen vissen. Is dat aandeel te laag, dan zullen de beroeps- en de sportvisserij in dat gebied beperkt worden, zo is het voorstel.

Naast de regioaanpak stelt het comité technische maatregelen voor. Zo moeten waterkrachtcentrales visvriendelijker worden. Nu vermalen de centrales in de rivieren vele palingen die naar de paaigronden op zee trekken.

Verder zou het comité graag zien dat de Europese export van de jonge paling, de zogenoemde glasaal, beperkt wordt. Vissers in vooral de Zuid-Europese landen vangen deze aal massaal voor de Europese kwekerijen en de export naar Azië. Vooral de export naar China heeft de laatste tien jaar een hoge vlucht genomen, waardoor de prijs voor glasaal in tien jaar is gestegen van ongeveer 10 gulden per kilo naar tussen de 900 en de 1000 euro per kilo nu.

Minister Veerman zei in een eerste reactie dat hij een beperking van die export graag wil steunen. Een officiële reactie van de regering, die het beheerplan ter goedkeuring aan de Europese Commissie zal voorleggen, komt naar verwachting in januari.