De NAVO wil haar troepenmacht uitbreiden met 6000 militairen naar 15.000 manschappen. De extra legereenheden zullen vooral geleverd moeten worden door Nederland, Groot-Brittannië en Canada. Het bondgenootschap verwacht dat ons land volgend jaar 1100 soldaten stuurt.Voorlopig zal De Hoop Scheffer zich echter moet vermeien met een wensdroom. Het „gedoe in Den Haag” wordt eerder heftiger dan dat het afgelopen is. Maakte tot voor kort vooral alleen de oppositie bezwaar tegen het uitzenden van meer manschappen, nu groeit ook de aarzeling en daarmee de verdeeldheid binnen de coalitie.

Minister Kamp van Defensie heeft op zijn minst de indruk gewekt de gevraagde militaire bijdrage te willen leveren. Zijn collega Bot van Buitenlandse zaken laat daarentegen steeds duidelijker blijken bedenkingen te hebben.

Pijnpunt voor Bot is de behandeling van gevangengenomen terroristen door de Verenigde Staten. Die worden in een aantal gevallen niet vastgehouden volgens het internationaal oorlogsrecht.

Naast de aanhoudende klachten over schending van dit recht in Guantanamo Bay zijn er recent geruchten bij gekomen over geheime detentiecentra van de Amerikanen in Europa. Bot wil eerst weten wat daarvan waar is.

Toch zal een helder antwoord van de Amerikanen op die vraag nog niet alle bezwaren bij de coalitiepartijen wegnemen.

Vorige week bleek dat niet alleen de PvdA maar ook de VVD zich stoort aan de schendingen van het oorlogsrecht. De angst bestaat dat Nederlandse militairen daar ongewild bij betrokken kunnen raken als ze opgepakte Afghaanse terroristen overdragen aan de Amerikanen. Dat wil politiek Den Haag in geen geval.

Dit punt wordt bij de eventuele komende uitzending van troepen naar Afghanistan klemmender. De soldaten zullen in het zuidelijk gelegen Uruzgan worden gestationeerd. Deze streek is lang niet zo veilig als de gebieden waar op dit moment al Nederlandse soldaten zitten, Kabul en het noorden van Afghanistan.

Terwijl de extra troepen vooral de taak krijgen mee te werken aan de wederopbouw van Uruzgan, zijn de Amerikanen daar nog druk bezig met de vechtoperatie Enduring Freedom. Die missie is bedoeld om het land te zuiveren van terroristen. Gemakkelijk kunnen de Nederlandse soldaten daardoor in de gevechtshandelingen betrokken raken.

Die penibele veiligheidssituatie is niet alleen voor de oppositie maar ook steeds meer voor het CDA een ernstig bezwaar. De partij omschrijft de missie als „een wespennest.” Daar komt bij dat ze bij de komende verkiezingen liever niet afgerekend wil worden op de gevolgen van de uitzending.

De strijd tegen het terrorisme vergt dat landen de handen ineenslaan. Alleen in een gezamenlijke aanpak kan deze bedreiging van de wereldvrede mogelijk nog gekeerd worden.

Tegelijkertijd is de taak van elke regering om de eigen troepen maximale veiligheidsgaranties te verschaffen. Dat betekent een geweldig dilemma, want om het terreurnetwerk op te rollen moeten militairen zich in gevaar begeven.

Toch doet Den Haag er goed aan uiterste zorgvuldigheid te betrachten in de besluitvorming. Dat is iets anders dan de kansen bij de komende verkiezingen te berekenen. Dat gedoe in Den Haag moet inderdaad snel afgelopen zijn.