Commandant B. Vlas is later bekritiseerd om zijn standpunt dat de overheid moest worden gehoorzaamd, ook al was die onwettig.Dat blijkt uit het proefschrift ”Met de vlag in top”, over de geschiedenis van het Leger des Heils in Nederland van 1886 tot 1946, waarop heilsofficier Johan Ringelberg komende maandag aan de Universiteit van Tilburg promoveert.

„Ondanks het feit dat het Leger op bepaalde -vooral uiterlijke- punten overeenkomsten vertoont met de fascistische of nationaalsocialistische beweging, waren er uiteindelijk slechts weinig heilssoldaten die zich tijdens de oorlog aansloten bij nationaalsocialistische organisaties of anderszins met de bezetter sympathiseerden”, aldus Ringelberg. Aantallen kan hij niet noemen.

Van verschillende korpsen is bekend dat er leden lid waren van de NSB of de Nationale Jeugdstorm. Ook enkele padvindersgroepen van het leger sloten zich bij de Jeugdstorm aan. Hun sympathie voor het nazisme kwam volgens Ringelberg voort uit hun waardering voor de bestrijding van de werkloosheid in nazi-Duitsland en voor de nadruk van de nazi’s op orde en leiderschap.

De bezetter gaf het Leger in 1941 toestemming om als kerkgenootschap zijn godsdienstige activiteiten voort te zetten. De toenmalige commandant Vlas adviseerde officieren in de tehuizen van het Leger om zo veel mogelijk op hun post te blijven, ook als de tehuizen zouden worden toegewezen aan organisaties van de bezetter. Van collaboratie wil Ringelberg niet spreken. „Hij voelde zich immers verantwoordelijk voor de officieren en de bewoners van de tehuizen en meende dat op deze wijze zowel de zorg voor de officieren en de bewoners als die voor hun pupillen verzekerd was.”