Twee weegschalen
Wij spreken over de noodzakelijkheid van het zelfonderzoek. Hoe moeilijk is het zichzelf goed te onderzoeken. Hoe gemakkelijk bedriegen wij ons door een al te gunstig oordeel over onszelf te vellen. Wie weet niet dat de eigenliefde ons de zaken anders doet schijnen dan ze zijn en dat de natuurlijke genegenheid om onszelf te prijzen maakt dat wij onze eigen gebreken niet kunnen zien en dat wij te veel onze eigen deugden zien? Wij hebben twee gewichten en twee schalen. De een voor onze zonden, die wij zo veel mogelijk trachten te verkleinen. De andere voor onze deugden, die wij met vreugde vergroten boven hun natuurlijke waarde.
Daarom moeten wij een ernstig onderzoek doen om niet te vervallen in een verblinding die de mens zo eigen is. Helaas leert de ondervinding echter maar al te veel dat hoe ver wij ook gekomen zijn in de heiligmaking, het vlees altijd strijdt tegen de geest. Er blijven altijd nog overblijfselen van de verdorvenheid in ons. Ze verontrusten de staat van ons geweten. Die maakt het ons zo moeilijk. Daarom is het hoognodig dat wij ons, voor wij aan het Heilig Avondmaal gaan, onderzoeken.Jean Claude, predikant te Parijs (”Ondersoek van sighselven”, 1683)
