„Zeker honderd gebouwen in de Duits–Limburgse regio kunnen worden aangemerkt als ’musea van de glasschilderkunst"’, zei Jansen maandag in een toelichting. „Maar de glas–in–loodramen lopen ernstig gevaar door de toenemende leegstand, verbouwing of sloop van kerken en kloosters", waarschuwde ze.Jansen presenteert de resultaten van haar werk donderdag na afloop van een heilige mis in het klooster van de Missiepaters in Steyl aan onder anderen bisschop Wiertz van Roermond.

Zowel qua omvang als kwaliteit van de glasschilderkunst is volgens Jansen de regio rond Limburg een voor Europa uniek gebied. Jansen heeft de afgelopen anderhalf jaar alle glas–in–loodramen in de Euregio Maas–Rijn–Noord geïnventariseerd. Daarvan zijn er inmiddels 3000 in tweehonderd Noord–Limburgse gebouwen gedocumenteerd.

Dat deed de onderzoekster met steun van de provincie Limburg, de Duitse deelstaat Nordrhein–Westfalen en de bisdommen Aken en Roermond. Het onderzochte gebied strekt zich uit van Neuss (Duitsland) en Kevelaer (Duitsland) tot Venray en Echt. Jansen fotografeerde samen met haar echtgenoot al het glas–in–lood in kerken, kloosters en andere gebouwen. Zij schrok van het dreigende verval.

Ongeveer veertig verantwoordelijken voor het kerkelijke kunstbezit van bisdommen uit Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Tsjechië praten donderdag in Steyl over mogelijkheden om het verloren gaan van deze kunstschatten te voorkomen. Ook komen er vertegenwoordigers van de grootste protestantse kerk in Duitsland, de Evangelische Kirche, evenals vertegenwoordigers van de provincie Limburg en Nordrhein–Westfalen.

Nu 3000 Limburgse geschilderde ramen zijn gedocumenteerd, gebeurt hetzelfde volgend jaar voor 7000 glas–in–loodramen aan de Duitse kant van de regio. Daarna wil Jansen ook de glasschilderkunst rond Luxemburg en de regio rond het Franse Metz in kaart brengen. De documentatie moet mensen bewust maken van de grote kunsthistorische waarde van de glas–in–loodramen.