Dat blijkt uit een onderzoek van MedNet Magazine onder 345 huisartsen, specialisten, basis–, verzekerings– en bedrijfsartsen en studenten geneeskunde. De uitkomsten bevestigen eerdere, grotere onderzoeken in de Verenigde Staten, Engeland en België.Aanleiding voor het onderzoek is het nieuwe Arbeidstijdenbesluit van minister De Geus van Sociale Zaken, waar de Tweede Kamer zich nog over moet buigen. Dat besluit geldt overigens niet voor medisch specialisten en huisartsen. Voor medisch specialisten in loondienst zijn wel afspraken over het maximum aantal uren gemaakt in de CAO’s.

Volgens het besluit van De Geus mogen alle andere artsen vanaf volgend jaar gemiddeld genomen over een half jaar, zestig uur per week werken, als ze daar zelf mee instemmen. Aanwezigheidsdiensten worden daarin meegeteld. Nu geldt nog per drie maanden gemiddeld maximaal 48 uur per week werken en tellen alleen de gewerkte uren tijdens aanwezigheids– of slaapdiensten mee.

Volgens directeur A. van Bolderen van de Landelijke Vereniging van Artsen in Dienstverband (LAD) maakt het besluit van De Geus het in de praktijk mogelijk om diensten van 78 uur te draaien, zonder dat ergens geregistreerd is hoeveel uren een arts of arts in opleiding (aio) heeft geslapen.

Vooral die laatste groep loopt daar een ernstig risico, stelt Van Bolderen. Artsen in opleiding tot specialist hebben al een minder sterke positie in ziekenhuizen. Bovendien wil de minister de toestemming van de arts om maximaal zestig uur te werken elk half jaar stilzwijgend laten verlengen. Een arts in opleiding zou dan zelf naar personeelszaken moeten gaan om te zeggen dat hij of zij het niet meer wil.

Volgens Van Bolderen is de kans dan groot dat hij of zij te horen krijgt dat hij ergens anders een baan moet zoeken. Hij heeft de Tweede Kamer woensdag een brief gestuurd met de vraag om daar iets aan te doen. Ook de Landelijke Vereniging van Assistent Geneeskundigen LVAG is bezorgd over het plan. Deze vreest dat aio’s in de praktijk geen nee kunnen zeggen tegen de 60–urige werkweek.