Mona Makram Ebeid is hoogleraar politicologie aan de Amerikaanse universiteit in Caïro en is de eerste koptische vrouw die meedoet aan de Egyptische parlementsverkiezingen. Zij dingt mee in een deel van Shoebra waar zelfs de meerderheid christen is, maar desondanks zal het haar morgen niet meevallen voor dit kiesdistrict een zetel in het nationale parlement te veroveren. Mona Makram Ebeid moet het opnemen tegen 23 kandidaten, onder wie Mohammed Goueli en Reda Wahdan, die beiden al meer dan twintig jaar voor de Nationaal Democratische Partij van president Mubarak dit district in het parlement vertegenwoordigen.Mohammed Goueli, door Mona bekritiseerd vanwege zijn hoge leeftijd (79), heeft twee kantoren in de wijk waar mensen met hun persoonlijke vragen bij hem terechtkunnen. Reda Wahdan is eveneens goed bereikbaar voor zijn electoraat, maar Mona Makram Ebeid woont in een andere wijk en heeft geen kantoor waar mensen haar kunnen bereiken.

Mona moet het doen met een tent. Vanavond vertoont ze een promotiefilm waarin te zien is dat ze armen bezoekt en vooraanstaande nationale en internationale politici ontmoet, onder wie Nelson Mandela. Terwijl Mona het publiek in de tent toespreekt, demonstreren de aanhangers van Goueli buiten luidruchtig tegen haar. Enkele van zijn aanhangers zijn in Mona’s verkiezingstent gekomen en bestoken haar met kritische vragen.

Mona belooft dat ze als ze gekozen wordt de corruptie en de armoede zal bestrijden, waarbij ze herhaaldelijk wijst op de arme delen van de wijk. Ze wordt bij deze verkiezingsbijeenkomst door enkele belangrijke persoonlijkheden gesteund, onder wie oud-minister Hassaballa al-Kafarani, de prominente koptische schrijver en oud-politicus dr. Milad Hanna, voorvechtster van vrouwenrechten Hoda Badran en zanger Samir al-Iskandrani.

Oud-minister Al-Kafarani wijst erop dat van de 5500 kandidaten in deze verkiezingsstrijd er geen kandidaat is die zo goed opgeleid is als Mona. Samir al-Iskandrani wijst op de grootvader van Mona, een vooraanstaand en invloedrijk politicus in de jaren dertig en veertig, een patriot die tegen de Britse invloed in Egypte vocht. Al-Iskandrani roept de moslims in de tent ertoe op het eerste hoofdstuk van de koran te reciteren en wijst op de heilige plicht voor moslims om op Mona Makram Ebeid te stemmen omdat zij als geen ander pleit voor samenwerking tussen moslims en christenen. Al-Iskandrani eindigt zijn oproep met het zingen van enkele bekende nationalistisch getinte liederen, waarbij het publiek enthousiast meezingt.

Milad Hanna zorgt voor enkele kritische politieke noten. Egyptes grootste probleem is de werkeloosheid, en een president (Mubarak) en een premier die niet in staat zijn daar een oplossing voor te vinden, kunnen beter opstappen. Kritiek op de president? Dat is jaren lang uiterst ongebruikelijk geweest. Milad Hanna vertelt het publiek dat er vrijheid van meningsuiting geldt in verkiezingscampagnes, maar wenst dat die ook buiten verkiezingstijd mogelijk zal worden. Hanna levert scherpe kritiek op de wet op de noodtoestand, waardoor de Egyptische veiligheidsdienst grote vrijheden heeft om in te grijpen als hij dit voor de veiligheid van het land noodzakelijk acht. Milad Hanna vindt de wet ondemocratisch en wil dat die wordt afgeschaft.

Hoda Badran wijst op het kleine aantal vrouwen in het parlement en wil daarom dat er morgen op Mona Makram Ebeid wordt gestemd. De campagne is een flinke oppepper voor Mona, maar enkelen in het publiek zijn ook teleurgesteld. Verschillende jongeren willen dat Mona haar handtekening op hun aanbevelingsbrief zet in de hoop dat dit hen helpt makkelijker een baan te vinden, maar Mona weigert dit. Andere kandidaten hebben hier nooit moeite mee.

Mona weigert ook briefjes met vragen aan te nemen. Als ze wil wegrijden is er een man die haar door het raampje van haar auto nog iets wil vragen, maar Mona geeft haar chauffeur opdracht zo hard mogelijk weg te rijden. De man valt, maar houdt zicht stevig vast aan het raam en wordt vele tientallen meters over de weg meegesleept. De auto stopt, de man laat los en omstanders komen toegesneld. Ze vinden Mona’s gedrag maar elitair.