Ruim 14 procent van de treinen van de Nederlandse Spoorwegen liet de passagiers de eerste helft van dit jaar een tijdje in de kou staan. Als het aan Thijmen van Iterson van ingenieursbureau Railroad Systems ligt, behoren de sein- of wisselstoringen in de toekomst tot het verleden. De oplossing: een sterke magneet.Het bekende ”kedeng-kedeng” van de trein en de sein- en wisselstoringen hebben alles met elkaar te maken, zo blijkt uit de uitvinding van Van Iterson. „Elk spoortraject is opgedeeld in een aantal blokken die elektrisch van elkaar gescheiden zijn doordat de railstaven -in vaktaal: de benen- om de pakweg 1,5 kilometer doorgezaagd zijn. In deze zogenaamde elektrische scheidingslassen zit isolatiemateriaal dat ervoor zorgt dat de blokken elektrisch van elkaar gescheiden zijn.”

Zonder deze opdeling van het spoor is het voor de verkeersleiding onmogelijk te bepalen waar treinen precies rijden. „Omdat de assen van de treinwielen elektrisch geleiden, verbindt een passerende trein de beide spoorstaven in een blok met elkaar, zodat het sein in dat baanvak op rood springt. Als de trein vervolgens uit het blok rijdt, springt het sein in het vorige blok op geel. Is de trein nóg een blok verder, dan springt dat sein weer op groen.”

Door de langsdenderende treinen komt er van de spoorstaven ijzervijlsel vrij, wat de bruine kleur van het ballastbed onder de rails veroorzaakt. „Omdat rond de spoorstaven een magnetisch veld bestaat dat zich concentreert rond de lassen, vormt het ijzervijlsel als het ware een elektrische geleidingsbrug van het ene blok naar het andere. Dit zorgt voor een storing die het treindetectiesysteem uitlegt als een bezet baanvak.”

De oplossing die Van Iterson bedacht, is eenvoudig. „Met sterke magneten aan beide kanten van elke spoorstaaf zorg ik ervoor dat het magnetisch veld ter hoogte van de scheidingslas gelijk aan nul is, zodat het ijzervijlsel geen brug meer kan vormen.” Uren zoekwerk naar de oorzaak van sein- en wisselstoringen kan het personeel van ProRail zo bespaard blijven.