Dat besloot de synode van de CRC, die dezer dagen in Grand Rapids gehouden wordt. Dr. Melvin Hugen, emeritus hoogleraar aan Calvin Theological Seminary en voorzitter van de synodecommissie die zich bezint op de positie van homoseksuelen, zei dat de commissie tegemoet wil komen aan de vraag bij kerken hoe men om moet gaan met mensen die zich aangetrokken voelen tot het eigen geslacht. „Het rapport geeft geen antwoord op elke vraag”, zegt Hugen, „maar het gaat wel ver boven een algemeen pastoraal advies uit om ook de homofiel lief te hebben.”

Het huidige rapport, waarvan in 1999 al een voorlopige versie in de CRC circuleerde, borduurt voort op een eerder rapport dat door de synode van 1973 aangenomen werd. Dat rapport probeerde een duidelijke morele en ethische positie van de kerk op het punt van de homoseksualiteit in te nemen. De homoseksuele praktijk werd in het rapport van 1973 onverenigbaar met de Schrift geacht.

Het rapport van 1973 heeft de kerk bijna dertig jaar als een soort anker gediend, zegt Hugen. „Helaas ontstond er na het aannemen van dat rapport een oorverdovende stilte. Het was een onderwerp waarover niemand wilde praten. Onze grootste zorg is nu dat we na dit huidige rapport diezelfde oorverdovende stilte zullen krijgen.”

Verschillende synodeleden betwijfelden of het nieuwe rapport wel bruikbaar was, maar velen juichten het toe. Sommigen beschouwden het als een „geweldige stap in de goede richting en een uitdaging om „volledig lief te hebben zonder elkaar volledig te verstaan.”

De synode van 1973 had ook uitgesproken dat de verleiding tot zonde niet hetzelfde is als het toegeven aan die verleiding. De synode zei in 1973 ook dat de kerk hetzelfde geduld en dezelfde zorg voor de homoseksueel in zijn zonde moet betonen als voor elke andere zondaar.