Kracht
Ziedaar, mijn vrienden, als men nu eens over de godzaligheid oordeelt, niet van papier zoals men dat gaarne doet, maar in waarheid. Als men het doet zoals God het in Zijn Woord voorschrijft. Als u van de godzaligheid getuigt en u vergelijkt het gros van ons christendom daarmee, zo moet u wel uitroepen: „Behoud, o Heere, want de goedertierenheid ontbreekt, want de getrouwen zijn weinig geworden.”
U zou terstond moeten denken: Zou dit alles zijn? Zou daarvoor de Zoon van God mens geworden zijn? En elk van u, die nu in de kerk zit, moest zich naar de regel van zijn hart eens in ernst afvragen: Ben ik zo, Heere? Och, wat zouden er velen beschaamd op hun aangezicht vallen, dat zij zich zo lang met een gedaante van godzaligheid hebben beziggehouden en nog nooit de kracht ervan gevoeld hebben. Wat zou men dan, op het uiterlijke christendom ziende, haast moeten uitroepen: Och, waar zijn de ware godzaligen? Wat zijn zij dun geworden.Handel toch eens ernstig. Ik heb u de tekst voorgesteld. Kom nu eens van uw oude gronden en inbeeldingen af en rust niet voordat u de kracht der godzaligheid bezit. Ga met deze spiegel nu eens naar huis en werk er in de eenzaamheid mee voor de Heere. En gij, godvruchtige, laat uw hart altijd vervuld zijn met de kracht der godzaligheid en godsvrucht. Ik kan u verzekeren dat u eens zal worden overgebracht naar de plaats waar alle gebrek zal ophouden.
Abraham Hellenbroek predikant te Rotterdam (”Mengelstoffen”, 1742)
