Titel: ”Emma’s geschenk”
Auteur: Leisha Kelly, vert. Paul de Gier
Uitgeverij: Den Hertog, Houten, 2005
ISBN 90 331 1870 X
Pagina’s: 317
Prijs: € 18,90;Titel: ”Gebroken blauw”
Auteur: Cindy McCormick Martinusen, vert. Stijn Postema
Uitgeverij: Den Hertog, Houten, 2005
ISBN 90 331 1890 4
Pagina’s: 363
Prijs: € 19,50.

Sommige boeken hadden beter niet uitgegeven kunnen worden. Van de drie titels die in deze bespreking aan de orde komen, geldt dat voor ”Zoektocht naar het geluk” van Gilbert Morris. Dat ze het in 1995 in Grand Rapids nodig vonden om ”The Yukon Queen” te drukken is tot daaraan toe - maar waarom laat uitgeverij Voorhoeve het ook nog eens vertalen in het Nederlands?

Het is zonde van de energie die de vertaler in ”Zoektocht naar het geluk” heeft gestoken, jammer dat argeloze boekenkopers hier geld aan zullen uitgeven en het is de tijd niet waard om het te lezen.

Wat de auteur niet laat doorschemeren, verklapt de achterflap. Cass Winslow gaat op zoek naar goud. Hij „heeft maar één doel: zo snel mogelijk rijk worden.” Waarom precies? Hij heeft het toch best goed op de ranch van zijn vader? Het antwoord staat er wel, maar het leeft niet. Natuurlijk leven letters nooit, maar als schrijver kun je minimaal proberen het wel zo te laten lijken.

Geluk, dat is goud vinden. Cass moet en zal naar de goudvelden. Serena, de dochter van een oude vriend van hem, vergezelt de jonge Winslow. Na op de eerste elf bladzijden gelezen te hebben dat Cass’ moeder, Hope (51), tante Belle (53) en oom Thad (55) er allemaal nog jong en knap uitzien en nadat later blijkt dat Cass ook niet lelijk is, verbaast het niet dat Serena verblindend mooi is. Daarnaast is ze een dapper, intelligent, onschuldig, sympathiek meisje.

Het duurt even, maar Cass ziet uiteindelijk in dat rijkdom niet gelukkig maakt. Geloof komt ook om de hoek, maar geluk, dat blijkt vooral liefde te zijn. Personages die dat geluk in de weg staan, verdwijnen gewoon. Spannend wordt het nog even met hoofdinspecteur Steele, maar voor wie het té spannend vindt worden is er altijd de achterflap nog.

Sneeuw
Heel anders van thema is ”Emma’s geschenk” van Leisha Kelly, een vervolg op ”Julia’s hoop”. Het verhaal speelt zich af in 1931 en gaat over twee gezinnen in armoedige omstandigheden. Op een avond komt Joe Hammond buiten adem bij Julia en Samuel Wortham aan. Zijn moeder -Wilametta, moeder van tien kinderen- is erg ziek. Samen met de oude Emma gaat Julia naar haar toe. Wat in de volgende vijf hoofdstukken plaatsvindt, is beklemmend en aangrijpend. De winterse omstandigheden, kou en sneeuw, onderstrepen de tragische gebeurtenissen.

Het thema van ”Emma’s geschenk” spreekt aan, maar het verhaal is niet heel sterk. Na het heftige begin slaagt de auteur er niet in de aandacht onverminderd vast te houden. De perspectiefwisselingen tussen Samuel en Julia zijn misschien functioneel, maar ze beslaan soms maar een paar bladzijden, zodat je, als je net in het ene verhaal zit, weer moet omschakelen naar het andere - en dat gebeurt met een regelmaat die vervelend wordt.

Dat neemt niet weg dat er zinnen in staan die het waard zijn om over na te denken. Op bladzijde 191 bedenkt Julia: „Wij konden ze in elk geval laten zien dat, ook al zat je helemaal aan de grond, er geen reden was om aan te nemen dat altijd wel zo zou blijven. Dat ook de kleine dingen in het leven ertoe doen, niet alleen om wat anderen van je denken, maar vooral om hoe je jezelf ziet. Omdat mensen in het algemeen leven overeenkomstig het beeld dat ze van zichzelf hebben, goed of slecht.”

Uitvindingen
Waar is Jack Porter gebleven? Die vraag laat lezers van ”Gebroken blauw” van Cindy McCormick Martinusen voorlopig niet los. Zo is hij met zijn vrouw in een hotelkamer in Venetië, en zo is hij verdwenen. In de tijd dat ze broodjes haalt.

De schrijfster bouwt de spanning mooi op. Ze geeft gedoseerd stukjes informatie, zodat redelijk helder blijft waar het allemaal om draait. Tot het eind toe blijft het onzeker hoe alles gaat aflopen. Want de ’kwaden’ in het boek zijn meedogenloos, en de hoofdpersonen leren dat God dingen laat gebeuren die zij niet zouden uitkiezen.

Een voorbeeld van dat opbouwen van spanning is de brief die Rudy door de luchtschacht smokkelt. De ontknoping nadert, er gebeurt van alles, maar het briefje zit in je achterhoofd. Waar blijft Rudy? De beschrijving van Rudy’s lege kamer doet hier een schepje bovenop en versterkt het gevoel: laat hem niet verdwenen zijn. Met andere woorden, de auteur schetst een mens en geen papieren wezen. „Hij liep langzaam door de kamer die vol stond met Rudy’s uitvindingen en getekende diagrammen en figuren op de muren. Het beddengoed was een puinhoop. De dekens waren op de grond geschopt. Hij vond kleren, dennenappels, een vogelnest, stukjes hout en touw, noten en schroefjes. (…) Op een stapeltje onder zijn bed lagen een veelgebruikte Bijbel en zijn favoriete boek van Oswald Chambers, ”My Utmost for His Highest”. (…) In elk gereedschap of voorwerp herkende hij Rudy. Alleen Rudy zelf ontbrak.”

Niet alle vertaalwerk is tijd- en geldverspilling, gelukkig.