Kerk & religie

„Wennen aan het orgelgedreun”

LONDON - Diverse keren bezocht ds. John Macleod Nederland. Hij woonde kerkdiensten bij in onder andere Ablasserdam, Kinderdijk en Lekkerkerk en spreekt geregeld op de Mbuma-zendingsdagen namens de Schotse kerk. In april was de voorganger van de kleine Londense vrije presbyteriaanse gemeente voor het laatst in Nederland.

Albert Groothedde
21 October 2005 11:03Gewijzigd op 14 November 2020 03:05
Diverse keren bezocht ds. John Macleod Nederland.
Diverse keren bezocht ds. John Macleod Nederland.

„Ik bewaar zeer goede herinneringen aan mijn bezoeken aan Nederland. Toen ik voor de eerste keer een Nederlandse kerkdienst bijwoonde, verbaasde het me dat in sommige dorpen nog zo veel mensen naar de kerk gaan. Dat is erg bijzonder voor een land waarvan het goddeloze Amsterdam de hoofdstad is. Het was een bijzondere ervaring om met honderden mensen in een gebouw te luisteren naar een preek. Voor zover ik kon bemerken, was er bij de mensen echt belangstelling voor het Woord.Wel constateerde ik verschillende dingen die voor mij ongewoon waren. Allereerst konden mijn oren niet wennen aan het gedreun van het orgel. Ik geloof zelf dat het Schriftuurlijk is om juist geen instrumenten te gebruiken in de eredienst.

Opmerkelijk vond ik het ook dat de voorganger zijn preek onderbreekt met een pauze, waarin een psalm wordt gezongen. Dat lijkt mij persoonlijk als voorganger erg lastig. Je onderbreekt je betoog, om daarna weer door te gaan. Wij zijn gewend om een uur achter elkaar door te preken, zonder pauze.

Ik vond het een beetje vreemd en inconsequent dat maar enkele mannen gaan staan met bidden. Blijkbaar is die gewoonte in Nederland niet zo diep geworteld. Zowel mannen als vrouwen staan bij ons tijdens het gebed. Alleen ouden en zieken blijven zitten.

Over verschillen in de preek kan ik niet zo veel zeggen. Iemand vertelde me dat de leer rondom het aanbod van genade in sommige Nederlandse kerken anders is dan bij ons, maar zelf kan ik dat niet beoordelen omdat ik de Nederlandse taal niet machtig ben.

De mensen die ik heb ontmoet, waren erg vriendelijk. Ik had fijne gesprekken met ouderlingen en voorgangers en voelde een eenheid. Ik kon me geen betere gastvrijheid wensen. Wat dat betreft, hoop ik dat wij in onze kerk ook blijven proberen ons zo gastvrij mogelijk op te stellen.

Hoewel ik graag zou willen dat er bij ons net zo veel mensen in de kerk zouden zitten als in Nederland, wil ik verder niet zomaar dingen overnemen uit de Nederlandse kerkelijke traditie. Ik sta achter mijn eigen kerkelijke traditie, die volgens mij Schriftuurlijk is en via John Knox teruggaat op het Geneefse patroon van Calvijn.”

Naam: John Macleod

Leeftijd: 75

Nationaliteit: Schot

Kerk: Free Presbyterian Church of Scotland

In deze serie vertellen buitenlanders die enige tijd in Nederland verbleven over hun ervaringen met kerkelijk Nederland. Dit is het vijfde deel in een serie van zes. Zaterdag het laatste deel.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer