Een en ander betekent overigens niet dat de Nederlandse vorstin niet blij zou zijn met de huidige koers van het nieuwe Roemenië, dat sinds 1989 is verlost van deze communistische dictator. Zo verklaarde Hare Majesteit het juist knap te vinden dat Roemenië zich aan de zijde van het Westen schaart, zeker ook in de strijd tegen het internationale terrorisme.

Het land moet daarvoor veel offers brengen en heeft zichzelf, ook om toe te kunnen treden tot de Europese Unie en de NAVO, superstrenge eisen opgelegd. De vorstin heeft nog wel niet zo veel van de armoede kunnen zien, maar de cijfers die ze tot zich nam, spreken boekdelen. Daarvan zou het klagerige Nederland nog best wat kunnen leren, relativeerde de Koningin woensdag op de tweede dag van het staatsbezoek.

Marmer
Koningin Beatrix werd eerder op de dag verwelkomd door de voorzitter van het Huis van Afgevaardigden en de vice-voorzitter van de Senaat, de heren Dorneanu en Atanaciu. Ze nam een kijkje bij een plenaire vergadering van het parlement, waar haar een applaus ten deel viel. Even vertoonde Hare Majesteit zich met haar gevolg op het balkon, waar Boekarest zich aan haar voeten uitstrekte met de brede avenue in het midden.

Het ongelooflijke gebouw waar de Koningin naar binnen stapte, tart elke beschrijving. Dictator Ceausescu wilde met dit paleis een daad stellen. Het werd op het Pentagon na het grootste gebouw ter wereld. Ceausescu had een klassieke smaak en dat is te zien: een overvloed aan marmer, bewerkte houten deuren, brons, kristallen kroonluchters, met goud en zilver gestikte draperieën en rode tapijten, dat alles afkomstig uit Roemenië.

Er wordt nog steeds aan het paleis gewerkt. Wat erger is: de “stenen patser” is betaald met bloed van mensen. Talloze bouwvakkers lieten tijdens de bouw het leven. Daarom hebben de inwoners van Boekarest een haat-liefdeverhouding met het gebouw. Het paleis zou weerzin en afkeuring moeten wekken. Niettemin raakt een bezoeker ervan onder de indruk. Het is namelijk ook een pronkjuweel van Roemeens vakmanschap.

Van het paleis begaf de Koningin zich over een van de vele rode lopers die tijdens staatsbezoeken worden uitgerold naar haar auto, die haar naar de Polytechnische Universiteit bracht. Het nieuwe, supersnelle computersysteem Sun Enterprise 10.000 werd hier bezichtigd. De Koningin toonde zich zeer geïnteresseerd en later op de dag wees ze erop dat de studenten haar hadden getroffen omdat het enthousiasme er bij hen zo van afspatte. De whizzkids –in de IT-sector scoren de Roemenen buitengewoon– gedroegen zich gedisciplineerd, verlegen en nerveus.

Kinderopvang
In een buitenwijk van Roemenië was de Koningin te gast bij Kinderopvangcentrum nr. 12. Enkele tientallen omwonenden kijken toe als de Nederlandse “regina” uit de auto stapt. Het centrum herbergt nu 55 kinderen, vooral jongens uit probleemgezinnen en wezen, en wordt onder meer gesteund door de Nederlandse ambassade in Boekarest.

In Roemeense dracht gehulde kinderen zingen enkele liederen. Niet zelden blijkt dit soort kindertehuizen de grootste talenten in huis te hebben: liefhebbers van pianospel en ballet worden op hun wenken bediend. Wederom een applaus, maar ditmaal van de bezoekers voor de kinderen. Later, tijdens de ontvangst van de Nederlandse gemeenschap in Roemenië, vertelt de Koningin dat de ontmoeting in centrum nr. 12 haar bijzonder heeft geraakt. De blik die uit de ogen van de kinderen sprak, was dan ook onweerstaanbaar.