„Wij weten niet wat er achter uw weigering om met ons te komen praten zit. Wij geloven niet dat u echt denkt dat u niets verkeerd hebt gedaan. Als u dit werkelijk zou denken dan zou dit betekenen dat u wel een enorme plaat voor uw hoofd heeft", zo staat in de brief. Maikel, destijds net drie dagen elf jaar, werd na de moord zes tot acht keer op een ongeoorloofde wijze verhoord. Bullens begeleidde de verhoren.Advocaat–generaal F. Posthumus, die onderzoek deed naar het optreden van politie en justitie in deze zaak, liet zich in zijn rapport kritisch uit over de deskundige. In de media stelde de psycholoog echter dat hij zijn werk naar behoren heeft gedaan. „Is het opgevallen dat u de enige bent die dit zo ziet", vragen Maikel en zijn vader zich af. Zij hopen dat Bullens recht in hun gezicht durft uit te leggen waarom het volgens hem goed is gegaan.

Alle andere direct betrokken hebben inmiddels gesprekken gehad met het slachtoffer, of hebben hiervoor een afspraak gemaakt. Deze mensen hebben volgens de briefschrijvers hun fouten durven toegeven en hebben hun excuses gemaakt. „U bent de enige die tot op heden niets van u hebt laten horen". De twee vragen zich af wat daarachter zit. Is het arrogantie, lafheid of schaamte. „U hoeft niet bang te zijn dat u bij ons de behandeling krijgt die Maikel in de verhoorstudio heeft gekregen".

In het onderzoek na de moord op de 10–jarige Nienke Kleiss in juni 2000 werden veel fouten gemaakt. Uiteindelijk zat een onschuldige man, Kees B., vier jaar in de cel.