Dat staat in een appèlbrief aan de zogenoemde nieuwe vrijgemaakten, waarmee de generale synode van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) vrijdag in Amersfoort met 34 stemmen voor en 2 tegen is akkoord gegaan. Het betrof een herziene, definitieve versie van de brief, met aanvullingen uit de eerste twee gespreksrondes van vorige week.In de brief doet de synode een appèl op de „nieuw gevormde kerken, hun leden en hun synode om in de eenheid van het algemeen en ontwijfelbaar christelijk geloof te komen tot herstel van de verbroken gemeenschap.” De GKV spreken uit verdriet te hebben over de verbroken gemeenschap na zo veel jaren van kerkelijk samenleven en verbondenheid.

De synode droeg deputaten kerkelijke eenheid op het appèl zo nodig toe te lichten voor de nieuwe vrijgemaakten, een reactie in ontvangst te nemen en die te bespreken, en op de komende synode verdere voorstellen te doen. De GKV verzoeken de nieuwe vrijgemaakten het appèl „voor het aangezicht van onze God te overwegen.” Ze hopen dat de breuk tussen beide kerken niet definitief zal zijn, „maar dat we elkaar in christelijke en kerkelijke zin zullen zoeken en terugvinden.”

Voor de brief is een positieve toonzetting gekozen, zei rapporteur ds. P. Niemeijer in een toelichting. Dat wil volgens hem echter niet zeggen dat de synode hete hangijzers wil omzeilen. „Met het appèl wil de kerk laten zien dat ze in de gereformeerde lijn verdergaat.”

Ds. Niemeijer ging in op de bezwaarden die het kerkverband niet verlieten maar binnen de GKV bleven. „Soms lonkt het ideaal van een groep waar geen spanningen zijn”, zo zei hij met verwijzing naar de nieuwe vrijgemaakten. „Maar ons ideaal is nooit de rust van het conventikel geweest of een keurkorps van gelijkgezinden.” In het appèl is verwoord dat de kerk bestaat dankzij Gods genade voor zondaren, een verscheidenheid aan gaven kent en zich waar nodig inzet voor reformatie en kerkherstel. „Zo willen wij kerk zijn en niet tot kring verworden.”

Een van de twee tegenstemmers was ds. J. Ophoff uit Zwijndrecht. Hij voelt meer voor een korte brief aan de nieuwe vrijgemaakten, waarin de pijn van de scheiding in de afgelopen jaren is verwoord. „Dat betekent niet dat we hen loslaten en geen boodschap voor hen hebben”, zo zei hij. „Maar er is wel tijd nodig voor verwerking van de pijn.”