„Ik leg mijn werk als groepsbegeleider op kinderdorp Hebron neer. Aan deze zeer pijnlijke keuze, in de wetenschap dat de kinderen waar we voor zorgden een harde klap zullen krijgen, is veel vooraf gegaan.”Dit schrijft Karin Prins in haar column die maandag op www.refoweb.nl verscheen.

Karin (22) is sinds begin dit jaar op Curaçao actief als vrijwilliger in het kinderdorp Hebron. Wekelijks publiceert ze haar verhaal op Refoweb. „De kinderen hebben warmte, veiligheid en een goede toekomst nodig. Door Gods kracht en liefde hoop ik bij te dragen aan dit werk.”

In Hebron worden twaalf kinderen opgevangen. Het doel van het kinderdorp is het Evangelie uit te dragen, onder andere door het geven van praktische hulp. De kinderen kunnen niet bij hun ouders thuis wonen omdat die aan drugs verslaafd of gescheiden zijn.

Sinds zaterdagmiddag staat Karin Prins op straat. Net als negen andere Nederlandse vrijwilligers. De projectleider van Hebron, de 37-jarige Ane Marten de Vries, nam al eerder ontslag.

De medewerkers kunnen niet meer door één deur met het bestuur van de stichting Kinderdorp Hebron. „Het vertrouwen in de visie en professionaliteit van het bestuur is ernstig geschaad.”

Het bestuur van Hebron bestaat uit zeven personen: zes Antillianen en een Nederlander. De laatste is Paul Vel Tromp, directeur van de stichting Vrienden van de Hoop in Dordrecht. Hij is deze dagen op het Antilliaanse eiland.

De stichting verzorgt de fondsenwerving in Nederland voor Hebron. Het kinderdorp is voor 80 procent afhankelijk van giften uit Nederland, onder andere van kerken. Zo spaart de hervormde gemeente in Waddinxveen voor het kinderdorp en brengt de HGJB gelden bij elkaar. Ook de zendende gemeente van ex-directeur De Vries, de christelijke gereformeerde kerk van Dordrecht-Zuid, draagt financieel bij.

Behalve voor Hebron verzorgt stichting Vrienden van De Hoop ook de fondswerving voor De Hoop in Dordrecht, Horeb in Beekbergen, stichting Chris in Dordrecht en stichting Krusada op Bonaire.

Ex-directeur De Vries zegt in een telefoongesprek vanaf Curaçao dat hij op herhaalde verzoeken aan het bestuur steeds nul op het rekest kreeg. Verzoeken om bijvoorbeeld het pand -„je zou er nog geen dier in willen stoppen”- op te knappen en de beveiliging aan te pakken. Van iemand kon hij 500.000 euro krijgen om het pand te renoveren „maar dan moest eerst het bestuur opstappen.”

Teun Stortenbeker, lid van het bestuur van de stichting Vrienden van de Hoop, verklaart desgevraagd dat deze onbekende geldschieter zich nooit bij het bestuur heeft gemeld.

Stortenbeker begrijpt de stap van het personeel niet. „Er is geen bijzondere reden om zo te reageren. Er is wel degelijk oog voor de problemen. Het vernieuwde bestuur heeft zichzelf in juni een halfjaar de tijd gegeven om eruit te komen. Het personeel stapt er nu tussentijds uit. Dat is oneerlijk.”

Volgens Stortenbeker wil de stichting Vrienden van de Hoop met de hulpverlening op de Antillen „niet koloniaal optreden.” „We willen daar hulp verlenen, maar de Antillianen moeten het zelf doen. En wat zeggen ze nu: Kijk eens wat die blanken doen.”

In Dordrecht wordt morgen een informatieavond gehouden voor de ouders van vrijwilligers op Curaçao. „We willen hun vertellen wat er echt aan de hand is.”

Ook gaan de Vrienden van de Hoop op zoek naar nieuwe vrijwilligers die „zending willen verrichten” op het Antilliaanse eiland. Stortenbeker: „Het personeel heeft altijd de mond vol van de zorg aan de kinderen. Maar diezelfde kinderen laten ze aan hun lot over.”