Uitgangspunt voor zijn toespraak was Openbaring 2:1-7. De predikant noemde het positief dat in de gemeente van Efeze de kerkelijke tucht werd gehandhaafd. „Er was een heilige onverdraagzaamheid. Tegenwoordig verlangt men verdraagzaamheid van hen die zich willen richten naar Gods Woord en het belijden van de kerk.”

Hij wees in dit verband op de opvattingen van dr. B. Loonstra, predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Emmeloord, over homoseksualiteit. „Zijn opvattingen dienen veroordeeld te worden. De Bijbel is daar duidelijk in. Als Gods Woord bepaalde zaken op seksueel gebied verbiedt, dan kunnen wij die niet goedpraten.”

Ook op andere terreinen signaleerde ds. Van Heteren verontrustende ontwikkelingen. „Waar wordt nog gesproken over wedergeboorte en waarachtige bekering? Gemeenten in ons kerkverband die vroeger bekend stonden als bevindelijk gereformeerd hebben een zorgelijke ontwikkeling meegemaakt. Zaken als beleving van zonde en schuld functioneren in veel gemeenten niet meer. Bij huisbezoeken kiest men thema’s als geloofsgroei. Men gaat ervan uit dat iedereen bekeerd is. Was dat maar waar.”

De Urker predikant legde ook de vinger bij het niet noemen van de „twee wegen” en „Gods rechtvaardigheid” in de preek. Hij vroeg om gebed.

Ds. Van Heteren vreest dat de Heere zich zal terugtrekken als er wordt voortgegaan op de weg van verdraagzaamheid en pleitte voor daadkracht. „Het is nodig de zonden aan te wijzen in leer en leven. Het is toch niet tot Gods eer als er zo veel vlekken en smetten in de kerk worden gevonden?”

Tegelijkertijd stak hij de hand in eigen boezem, omdat er „zo veel beelden en geluiden van de moderne wereld de huizen zijn binnengekomen. Er wordt zo veel toegelaten, zelfs in gezinnen van godvrezende ouders. Ook in onze gemeenten is minder tuchtoefening. De Heere geve dat we opstaan tegen het kwade. Een terugkeer is nodig.”

Gereformeerde Kerken
Ook ds. M. A. Kempeneers uit Elburg is die mening toegedaan. Hij constateerde zaterdag dat het christelijke gereformeerde kerkverband als geheel verder van de gereformeerde waarheid is verwijderd dan tijdens de oprichting van ”Bewaar het pand”. „In toenemende mate is er oppervlakkigheid en wereldgelijkvormigheid”, aldus de predikant.

Hij pleitte eveneens voor daadkracht. „Als kerken in deze tijd geen daadkracht tonen, verliezen ze hun bestaansrecht.”

De predikant noemde de standpunten over homoseksualiteit en over de vrouw, die op dit moment ter discussie staan, nog maar een begin. „Zo is het bij de Gereformeerde Kerken gegaan, zo zal het ook bij ons gaan, als we niet bewaard worden. Achter deze aanvallen schuilt de macht van de boze.”

Ds. Kempeneers noemde in dit verband de recente actie bij de christelijke gereformeerde kerk van Elburg. Kerkgangers kregen toen roze klapkauwgom uitgedeeld met als doel „de kerk wat vriendelijker te maken voor homo’s en lesbiennes.”

Aanleiding vormde het bezwaarschrift dat de Elburger kerkenraad bij de christelijke gereformeerde classis Zwolle had ingediend tegen het boek van dr. B. Loonstra, ”Hij heeft een vriend. Homorelaties in de christelijke gemeente”.

De predikant vertelde geschrokken te zijn van de website van de actiegroep. Die spotte met de tekst over ”vrede door het bloed des kruises” die op het kerkgebouw staat. „De duivel wil het kruis tot ergernis en dwaasheid maken. Dat zit erachter.”

Ds. Kempeneers, die sprak over geestelijke strijd, raadde aan om te vluchten naar Christus, omdat „in ons geen kracht is, maar wel in Hem.”

Lijden
„Als kerken missen we vaak de vaste geest, het echte leven uit de Heere Jezus”, merkte ds. P. Roos uit Damwoude in zijn toespraak op. „Het is angstig te merken hoe eigen kerkvolk in korte tijd geneigd is te luisteren naar allerlei wind van leer. De vervallen kerk heeft het nodig dat de Heere opnieuw gaat spreken en dat er weer vrijmoedigheid is.”

De predikant sprak over Psalm 51. Hij zei dat David vroeg om een vaste geest, een vrijmoedige geest en een gebroken geest, en om de Heilige Geest niet weg te nemen. „Als we krachtig in de lijn van David staan, zou de Heere grote dingen kunnen doen en zou de kerk het merken.”

Ds. B. L. C. Aarnoudse uit Meerkerk sprak vanuit Jeremía 31:18-20 over het lijden van christenen. Hij merkte op dat lijden soms nodig is „om te leren wat we door het spreken van God niet zouden leren. De Heere zoekt het herstel van Zijn kind. Als je lijden moet ondergaan, vraag dan of het iets mag uitwerken.”