Dat stellen bronnen binnen de politie die zich met de bestrijding van grootschalige drugshandel bezighouden. Ze zijn overigens niet direct betrokken bij het onderzoek naar de ontvoering van Melchers.

„Zo’n eis is niet logisch als het misdrijf niets met drugs te maken heeft", zegt een van hen. „Zo’n partij moet je voorstellen als driehonderd pakken suiker. Dat is niet praktisch om mee te nemen".

Men wijst er op dat de politie nooit aan zo’n partij kan komen en ook een gewone burger niet. Het is dus geen reële eis. Ook zal de politie hier nooit aan meewerken. Zulke partijen moeten criminelen bestellen in Zuid-Amerika. En daar zit wat de politiemensen betreft ook de essentie van het verhaal.

„Als je een dergelijke partij in Zuid-Amerika koopt, dan betaal je de helft van de prijs vooruit. De tweede helft moet bij aflevering worden voldaan", legt de politiefunctionaris uit. „Zo’n zending wordt begeleid door een paar vertegenwoordigers uit Zuid-Amerika om dat tweede deel van de prijs bij aflevering in ontvangst te nemen. Als daar iets fout gaat of de partij verdwijnt, hebben zij een probleem. Dan kunnen ze niet veilig naar huis terugkeren. Zij zijn verantwoordelijk voor de afhandeling. Ze zullen dus de drugs moeten terugvinden of het geld alsnog zien te krijgen".

Een andere politiebron benadrukt dat bijna alle ontvoeringen in het criminele milieu plaatsvinden. „Het is zeker niet ongewoon dat er iemand wordt ontvoerd om een partij drugs terug te krijgen als die bijvoorbeeld niet is betaald. Vaak gaat dat buiten het publiek en de politie om. Als dit scenario voor deze zaak zou gelden, is de politie nu wel bij de ontvoering betrokken geraakt. Dat kan de zaak hebben verstoord. Uit de beschrijving van de ontvoerders blijkt dat twee van hen vermoedelijk van Zuid-Amerikaanse afkomst zijn. Ze spraken Engels. Ook dit zijn aanwijzingen voor het geschetste scenario".