Het is zeer te waarderen dat dr. R. Seldenrijk en de heer M. Varkevisser de moeite hebben genomen te reageren op mijn stelling dat een christelijke zorgpolis alleen als aanvullende verzekering toekomst heeft. Het is belangrijk dat er een debat ontstaat, want iedereen moet straks kiezen. En dat is „een zeer persoonlijke en principiële verantwoordelijkheid.”

Opvallend in beide reacties is dat de aandacht wordt verlegd van het pro-life-argument naar de mogelijkheden voor verzekeraars om christelijke zorgaanbieders te contracteren. Kennelijk is er eenstemmigheid over de beperkte relevantie van een ’schone’ basispolis.

Natuurlijk gun ik de aanbieders van een christelijke zorgpolis een groot marktaandeel. Maar iedereen die straks moet kiezen heeft wel recht op eerlijke informatie en een evenwichtig debat.

Christelijke zorg is wezenlijk en belangrijk. We mogen de Heere iedere dag wel danken dat er mensen en instellingen zijn die christelijke zorg willen verlenen en dat het zorgstelsel daar ook ruimte voor biedt. Christelijke zorg treffen we aan op de volgende terreinen: gehandicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg, psychosociale hulp, jeugdzorg, thuiszorg, verzorgingshuizen, verpleeghuizen, palliatieve zorg en kraamzorg. Daarvan zit alleen de kraamzorg in het basispakket. Het overige wordt op een andere manier bekostigd en voor die vormen van zorg heeft een christelijke basispolis dus geen toegevoegde waarde. Zo komen de extra gelden voor palliatieve zorg die staatssecretaris Ross vorige week toezegde uit de AWBZ en niet uit de basisverzekering. Bij deze goede tijding voor de christelijke zorg heeft de christelijke zorgpolis dan ook geen enkele rol gespeeld.

Voorwaarden
Resteert dus de kraamzorg. Belangrijke vorm van zorg, maar voor veel mensen ook weer niet, bijvoorbeeld omdat ze al wat ouder zijn. Eigenlijk blijft alleen de aanvullende verzekering over. Deze kan los van de basispolis worden afgesloten en verzekert tandheelkundige zorg, fysiotherapie en alles wat verzekeraars verder interessant vinden om aan te bieden. Bij de christelijke zorg gaat het dan vooral om psychologische hulp, herstellingsoorden en misschien nog wel heel veel. Binnenkort wordt dat duidelijk. Het aanbod van de christelijke zorgverzekeraars kan met grote belangstelling tegemoet worden gezien.

Terug naar de basisverzekering. Het pakket omvat huisartsenzorg, verloskundige zorg, medisch-specialistische zorg, ziekenhuiszorg en geneesmiddelen. En verder ook tandheelkundige zorg voor jongeren en fysiotherapie onder bepaalde voorwaarden.

Grotendeels gaat het om basisvoorzieningen die thuishoren in de omgeving waar mensen wonen. Dit pleit voor een polis van een verzekeraar met een groot marktaandeel in de regio. Deze kent de lokale omstandigheden en kan als geen ander een samenhangend geheel van zorgvoorzieningen contracteren tegen gunstige voorwaarden. Mensen die volledige keuzevrijheid wensen, kunnen een restitutiepolis kiezen. Dit is in elk geval aan te raden voor de delen van de geestelijke gezondheidszorg die vanaf 2007 onder de basisverzekering zullen vallen.

Natuurlijk speelt identiteit in de huisartsenzorg en de ziekenhuiszorg ook een belangrijke rol. Maar christelijke artsen en verpleegkundigen zijn er voor alle zieken en niet primair voor de eigen achterban. Dit kwam duidelijk naar voren in de interviews die het RD in de achterliggende maanden met christelijke artsen hield. Hier ligt juist ook een belangrijke waarde van de christelijke zorg: mensen zonder God in aanraking brengen met het Evangelie. Christelijke artsen zullen zich dan ook nooit exclusief verbinden aan een christelijke zorgpolis.

Uiteraard zijn er situaties denkbaar waarin het wenselijk is dat christenen door een christelijke arts worden geholpen. De gidsfunctie van een verzekeraar kan daarbij behulpzaam zijn. Maar vanouds ziet de NPV deze individuele belangenbehartiging als een van haar belangrijke taken.

Terecht wijst dr. Seldenrijk ook op de diaconale taak van de kerk. Het belang van diaconaal-maatschappelijke zorg zal toenemen. Bezinning daarop is hard nodig. Het pand van de christelijke zorg vraagt om waakzaamheid.

Maar ook om een nuchterheid. Binnenkort moet iedereen een basispolis kiezen. Een belangrijk moment. Maar voor de christelijke zorg is deze keus nauwelijks relevant.

De auteur is gezondheidseconoom.