Dat blijkt uit een groot onderzoek onder 1200 patiënten in 42 Nederlandse ziekenhuizen waarvan de onderzoeksresultaten woensdag verschenen in de New England Journal of Medicine.

Volgens dr. Rob de Winter, onderzoeksleider en cardioloog in het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam, scheelt een aanpak met medicijnen jaarlijks 20.000 dotteringrepen. De studie kan volgens hem aanleiding zijn de internationale richtlijnen aan te passen. Daarin staat dat patiënten met een dreigend infarct binnen 48 uur moeten worden gedotterd of een bypassoperatie moeten ondergaan.

Dotteren is de aangewezen behandeling bij een acuut hartinfarct. „Dat is een uitgemaakte zaak”, aldus De Winter. Anders ligt het volgens hem bij een dreigend infarct. „Direct dotteren van zulke patiënten kan nieuwe problemen opleveren omdat losgekomen deeltjes van de bloedprop elders in de kransslagaders een afsluiting kunnen veroorzaken.”

In de studie werden twee groepen patiënten met een dreigend infarct na behandeling een jaar lang gevolgd. De ene groep werd gedotterd, de andere groep kreeg een intensieve behandeling met medicijnen bestaande uit een combinatie van bloedverdunners en cholesterolverlagers. Zo nodig werden ze na een week alsnog gedotterd.

Na een jaar was er geen verschil in sterfte tussen beide groepen. In de groep gedotterde patiënten was de kans op een hartinfarct iets groter, in de medicijnengroep werden de patiënten wat vaker opnieuw opgenomen in het ziekenhuis. Patiënten uit de medicijnengroep die na een week alsnog moesten worden gedotterd liepen niet meer risico dan de anderen. „Het gaat eigenlijk nooit fout”, aldus De Winter.