De verwarring kwam woensdag aan het licht tijdens een kort geding dat FNV Bondgenoten bij de rechtbank in Roermond had aangespannen tegen de Limburgse slateler Wingfield. Het bedrijf kwam deze zomer landelijk in het nieuws na het ontslag van tien Poolse slaplukkers. Die werden op straat gezet na een wilde staking uit protest tegen slechte werkomstandigheden op het bedrijf. De rechter draaide na een kort geding het ontslag weer terug.

In een aparte procedure eiste FNV Bondgenoten woendsag dat de ijsbergslateler zich aan de bepalingen in de CAO houdt. Kernpunt is het instellen van ploegendiensten door het in Meterik gevestigde bedrijf. Wingfield ging deze zomer over op het instellen van twee- en drieploegendiensten. Daarmee werd bereikt dat de ijsbergsla bijna volcontinu kan worden geoogst. In de periode tussen mei en oktober heeft het bedrijf daarvoor ongeveer 180 Polen ingehuurd.

Volgens de vakbond zou Wingfield hebben verzuimd het instellen van ploegendiensten apart te belonen en zou het bedrijf zich evenmin houden aan de voorgestelde werk- en rusttijden. Op 5 juli bereikten de FNV’ers overeenstemming met Wingfield over de betaling en de werktijden. Tijdens personeelsbijeenkomsten werd dat de dag daarop bekendgemaakt. In de dagen daarna vlogen partijen elkaar echter weer in de haren.

Volgens mr. M. Postma van FNV Bondgenoten ging het bij het akkoord „om intenties die nader moesten worden uitgewerkt.” Merkwaardig genoeg was de overeenkomst niet op schrift gesteld. Geen van beide partijen had daarvoor woensdag een afdoende verklaring.

De kwestie met de ontslagen Polen, voortrekkers in een steeds mondiger wordende groep, verknoeide vervolgens de sfeer volledig. Daarna viel de vakbond het bedrijf op tal van andere punten aan. De bezwaren richtten zich ook op het ontduiken van de wettelijk voorgeschreven werk- en rusttijden, het vervangen van een vast salaris door stukloon (3 eurocent netto per geoogste krop), het ontbreken van loonspecificaties, onregelmatige betalingen en het niet altijd correct doorbetalen van loon tijdens ziekte.

Voor het instellen van de ploegendiensten, een aarzelende nieuwe trend in tuinbouwland, achtte FNV Bondgenoten de instemming van de zogenaamde paritaire commissie, waarin de sociale partners op een hoger niveau zijn vertegenwoordigd, nodig. De regionale LTO-bestuurder W. van den Beucken noemde de CAO Open Teelten, die overigens op 1 januari 2005 is verstreken, op dit onderdeel „niet helder.” En de advocate van Wingfield, mr. A. Engels, meende dat de paritaire commissie pas een oordeel kan vellen wanneer de medezeggenschapsraad is geraadpleegd. „En die is er niet, dus kan ook de commissie niet worden gehoord.” Zij vond het, net als Postma, merkwaardig dat de betrokkenen de door hen opgesteld CAO niet eenduidig konden uitleggen.

Mr. Engels hield vol dat de ijsbergslateler, gezien het feit dat sommige bepalingen op meer dan één wijze kunnen worden uitgelegd, zich volledig aan de CAO houdt. Ze reageerde boos in de richting van FNV Bondgenoten. „Afspraken worden niet meer relevant geacht. De stroom aan publiciteit met verdachtmakingen en ongenuanceerde uitspraken over Wingfield heeft veel schade toegebracht aan het imago van zowel het bedrijf als de gehele branche.”

De kantonrechter doet binnen veertien dagen uitspraak.