In Zeeland heerst voornamelijk verbazing over de omvang van de ramp in de Verenigde Staten. Volgens J. Schoof, voorzitter van het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk, vinden mensen het ook onbegrijpelijk dat de hulpverlening zo traag op gang is gekomen.

Van Gelder verbaast zich daar niet over. „In Zeeland heerst toch een gevoel van schijnveiligheid. Burgers vertrouwen blindelings op de dijken, maar als wij nu met een combinatie van storm en hoogwater te maken krijgen, zullen de gevolgen net zo erg of zelfs erger zijn.”

Een herhaling van een ramp zoals in 1953 is dus wel degelijk mogelijk, zegt Van Gelder. „Het is de taak van de overheid om burgers te wijzen op de mogelijke gevaren, maar het is de verantwoordelijkheid van de burger om daar goed mee om te gaan.

Statistisch gezien komt zo’n storm in Zeeland eenmaal in de 4000 jaar voor, maar in principe kan dit morgen gebeuren. Doordat mensen zich veilig wanen, zullen de gevolgen groot zijn. Wij kunnen ons niet wapenen tegen extreem natuurgeweld, maar we kunnen ons wellicht wel beter voorbereiden. Dat besef moet meer bij de burgers gaan leven.”