Al vroeg gewaarschuwd voor naderende ramp
Drie jaar geleden kreeg de krant New Orleans Times-Picayune enkele journalistieke onderscheidingen voor een serie artikelen over de kwetsbaarheid van het waterkeringssysteem van New Orleans. Het was volgens de krant niet de vraag óf New Orleans ooit zou overstromen, maar alleen wanneer dat zou gebeuren.
„Onze waarschuwing is helaas uitgekomen”, aldus hoofdredacteur Dan Shea donderdag in het gebouw van de krant, dat tot de eerste verdieping onder water staat. Alfred Naomi herinnert zich de serie goed. Naomi is projectmanager van het Amerikaanse Army Corps of Engineers, de genie, die traditiegetrouw havens en vliegvelden aanlegt en alle werken die verder nodig zijn om rivieren binnen de perken te houden en steden voor overstromingen te behoeden.
„Ik heb zelf jarenlang gewaarschuwd dat het korps onvoldoende ondernam om het fragiele stelsel dat New Orleans voor overstromingen moet behoeden te verbeteren. Het stelsel was dringend toe aan vernieuwing, versterking en modernisering. Het probleem is echter dat het Army Corps een federale instelling is en de federale overheid -zeg maar Washington- zag de noodzaak van extra investeringen niet zitten. Integendeel, er is de laatste jaren door de regering-Bush ernstig bezuinigd op de begroting van het korps”, aldus Naomi.
Dat klopt. De regering schrapte laatstelijk 71 miljoen dollar op de begroting van het korps voor volgend jaar, nadat vorig jaar al 330 miljoen dollar werd bezuinigd. Het korps kwam iets ruimer in z’n middelen te zitten, omdat het Congres de geplande begroting iets verhoogde. In 2002 werd het toenmalige hoofd van het Army Corps -Michael Parker- zelfs door president Bush ontslagen, nadat hij tijdens een hoorzitting openlijk had verklaard dat zijn dienst over te weinig middelen beschikte om z’n taken naar behoren te vervullen.
De regering-Bush had kort daarvoor laten weten dat het korps over voldoende middelen beschikte. Parker sprak dat tegen en werd daarop onmiddellijk door president Bush de laan uitgestuurd. Parker pleitte toen onder meer voor extra financiering van 188 miljoen dollar om een pompenstelsel te bouwen dat overstromingen in het zuidelijke stroomgebied van de Mississippi zou kunnen voorkomen.
Had goedkeuring van dat plan de huidige ramp kunnen voorkomen? „Nee, kijk, zulke projecten vergen vele jaren. Maar als wij toen iets gedaan hadden en met dit systeem begonnen waren, hadden wij de schade nu waarschijnlijk wel aanzienlijk kunnen beperken”, aldus Parker. Hij wijst op de kwetsbaarheid van New Orleans, dat omringd wordt door water. Tussen de stad en de Golf van Mexico ligt een moerasgebied dat zich steeds verder uitbreidt.
Boven de stad ligt het Pontchartrainmeer. Dat meer ligt hoger dan New Orleans, dat bovendien ook nog beneden de zeespiegel ligt en steeds verder wegzakt. Dan stroomt ten slotte de Mississippi rond de stad, die door een ingenieus stelsel van dijken, opvangbekkens en pompen tegen overstromingen werd beschermd. „Deze ramp zat eraan te komen, hoewel je natuurlijk altijd tegen beter weten in hoopt dat het nooit zal gebeuren”, zegt Naomi.
In mei waarschuwde het Army Corps nog voor enkele „zwakke plekken” in dit systeem, waar men vanwege gebrek aan geld weinig aan kon doen. Heeft het zin om straks, als de stad over een paar maanden is droog gepompt, te beginnen aan wederopbouw van een stad die nauwelijks is te verdedigen tegen zo veel bedreigingen van het water? „Ik heb gehoord dat sommige politici al zeggen dat wij daar ernstig over moeten nadenken. Maar ik denk dat de inwoners van deze prachtige stad alles op alles zullen zetten om New Orleans weer op te bouwen”, meent Naomi.