Kritiek op IND vanwege vastzetten asielzoekers
De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) is ertoe overgegaan uitgeprocedeerde asielzoekers standaard in vreemdelingenbewaring te zetten. Dat gebeurt als hun maximale termijn van acht of twaalf weken in vertrekcentrum Ter Apel voorbij is.
VluchtelingenWerk Nederland (VWN) heeft dat donderdag gezegd. Een woordvoerder van de IND spreekt de bewering met klem tegen.
Met de vreemdelingenbewaring in huizen van bewaring zou de dienst tegemoetkomen aan klachten uit de gemeente Vlagtwedde, waar het vertrekcentrum staat. Daar was er veel beroering over dat betrokkenen, soms hele gezinnen, op straat werden gezet als zij niet tijdig waren teruggekeerd naar hun land van herkomst.
Een woordvoerster van VWN zegt dat hun eigen beleidsmedewerkers, die in Ter Apel opereren, deze handelwijze hebben gehoord van IND-medewerkers. Maar volgens de IND-woordvoerder is dit onjuist. VWN blijft er echter bij en heeft „grote bezwaren tegen dit ongenuanceerde beleid.” De organisatie wijst erop dat vreemdelingenbewaring alleen is bedoeld voor personen bij wie zicht bestaat op uitzetting of als er risico bestaat op onderduiking.
In dat verband maakt VWN zich ook ernstige zorgen over de situatie van de drie resterende hongerstakende Iraniërs. Zij zijn sinds twee weken in hongerstaking en vanuit het vertrekcentrum Ter Apel vastgezet in vreemdelingenbewaring. Ook hun gezinnen zitten daar nu, onder wie een vijfjarig jongetje.
VWN vindt vreemdelingenbewaring voor hen niet het geëigende middel, omdat er geen zicht is op uitzetting of het risico van onderduiking. Ook zaten twee van hen volgens de belangenorganisatie nog niet aan hun maximale termijn in Ter Apel. „Het lijkt erop dat de detentie als straf voor hongerstaking wordt gebruikt. Justitie gooit hiermee olie op het vuur”, aldus VWN-directeur E. Nazarski.
De IND-woordvoerder stelt echter dat twee van hen wel hun maximale periode hadden doorgebracht en dat de andere hongerstaker vanwege aspecten met de openbare orde, in vreemdelingenbewaring is genomen. Hij noemt zulke beweringen van organisaties „stemmingmakerij” en vindt juist dat die het vuurtje gaande houden.
In Ter Apel zitten mensen die voor 2001 Nederland binnenkwamen, de groep van 26.000 mensen, en uitgeprocedeerd zijn geraakt. Zij worden daar voorbereid op hun terugkeer.
