Met groot enthousiasme en massaal gejuich is paus Benedictus donderdag bij zijn aankomst in Keulen ontvangen. De honderdduizenden bijeengekomen jongeren begroetten hem met het scanderen van ”Benedetto”, de Italiaanse naam voor Benedictus. Velen droegen een oranje shirt met daarop dezelfde naam en rugnummer 16. Alsof het om een voetbalheld ging.De roomse kerkvorst is naar de Duitse domstad gereisd om de Wereldjongerendagen bij te wonen. Deze week zijn zo’n 800.000 jongeren uit de hele wereld naar Duitsland gekomen om met elkaar „de vreugde van het geloof te vieren.”

Opvallend is dat bijna de helft van de kosten voor de Wereldjongerendagen door de rooms-katholieke jongeren zelf worden gedragen. Zij besteden dus niet alleen hun tijd aan deze religieuze samenkomst, maar steken er ook hun geld in.

Dat wijst op een grote belangstelling voor het roomse geloof bij jongeren. Verschillende bisschoppen menen daarom dat er sprake is van een reveil onder de jeugd. Toch is het nog maar de vraag of het verwachtingspatroon van de jongeren in Keulen overeenkomt met dat van de daar aanwezig bisschoppen.

De kerkleiders zien deze massabijeenkomst als een uitgelezen kans om met jongeren het gesprek aan te gaan over de rooms-katholieke leer. Zeker een deel van de jonge pelgrims in Keulen wil meer weten over de geloofsleer van Rome. Het grootste deel van de jeugd gaat het echter vooral om het gemeenschapsgevoel, om de ervaring van het geloof en om de ”fun”.

Protestanten die de Bijbel en de gereformeerde belijdenis serieus nemen, zullen zich niet thuis kunnen voelen op deze roomse manifestatie. De ontvangst van de paus onderstreept maar weer eens dat hij zich als vorst laat vereren.

Onbegrijpelijk blijft hoe hij dit kan rijmen met de opvatting dat ook de bisschop van Rome niet meer is dan een eenvoudige knecht van God. De Bijbel zegt dat Gods dienaren zich moeten sieren met eenvoud, nederigheid en ootmoed. Als de paus dit bijbelwoord serieus had genomen, zou hij de idolate menigte hebben vermaand. Nu heeft hij zich de bijna goddelijke eer laten welgevallen.

De heldenverering van de paus is uiteraard niet het enige waarvan gereformeerden gruwen. De dagen zijn doortrokken van het roomse gedachtegoed dat nog altijd haaks staat op de calvinistische leer van zonde en genade. Allerlei oecumenische initiatieven hebben daar tot op heden geen verandering in gebracht.

Toch zijn protestanten niet klaar met het afwijzen van de Wereldjongerendagen vanwege hun roomse karakter. De manifestatie heeft hun wel degelijk iets te zeggen.

Terwijl binnen de gereformeerde gezindte allerlei toogdagen te kampen hebben met een dalend bezoekersaantal, weet de Rooms-Katholieke Kerk bijna een miljoen jongeren bijeen te brengen. Dat wijst op een betrokkenheid op het geheel van de kerk, die binnen reformatorische kring lijkt af te nemen. Daar kijken veel kerkleden niet verder dan de plaatselijke gemeente.

Dat veel bezoekers van de Wereldjongerendagen komen voor gevoel en ervaring, kan terecht bekritiseerd worden. Gevoel is van voorbijgaande aard. Geloof kan daarom niet daarop gefundeerd zijn.

Maar die stelling kan ook te gemakkelijk betrokken worden. Er is namelijk ook een andere kant. Gevoel en ervaring hebben wel degelijk een functie. Binnen de gemeente moet het niet alleen gaan om het gezamenlijk innemen van dogmatische en ethische standpunten, maar zeker ook om het met elkaar delen van gevoelens en ervaringen. Orthodox-protestantse kerken zouden daar meer oog voor moeten hebben. Met het oog op het behoud van met name de jongeren.