Merkel presenteert kandidaat-ministers
De Duitse christen-democratische kandidaat voor het bondskanselierschap, Angela Merkel, heeft gisteren haar mogelijke kandidaten voor ministersposten gepresenteerd. Op 18 september gaan de Duitsers naar de stembus.
Naast CDU-leidster Merkel zelf hebben negen oude rotten zitting in de ploeg die de sociaal-democraten, onder aanvoering van huidig kanselier Gerhard Schröder, op de knieën moet krijgen bij de verkiezingen.
Om het politieke debat in Duitsland weer inhoudelijk vorm te geven, heeft de kandidaat-bondskanselier naar eigen zeggen gekozen voor expertise en ervaring. De teamleden hebben zich stuk voor stuk op hun eigen gebied verdienstelijk gemaakt in de deelstaatspolitiek, in de landelijke politiek of op ambtelijk niveau.
Merkels adviseur op het gebied van buitenlands beleid is Wolfgang Schäuble, vice-voorzitter van de CDU-fractie in de Bondsdag. Hij reisde vorige maand naar Washington met de belofte van een hechtere band tussen Duitsland en de Verenigde Staten.
Over binnenlandse zaken en justitie moet de CSU’er Günther Beckstein het woord gaan voeren. In Beieren was hij als minister op dezelfde terreinen actief. Hij staat bekend als een hardliner op het gebied van immigratie en als voorstander van het deporteren van moslimextremisten.
Voor financiën en begroting heeft Merkel haar oog laten vallen op de partijloze Paul Kirchhof. Op het vlak van economische zaken en werkgelegenheid zal minister-president Peter Müller van Saarland de touwtjes in handen nemen.
Dieter Althaus, de gouverneur van de oostelijke deelstaat Thüringen, adviseert Merkel over de vraag hoe het voormalig Oost-Duitsland er economisch bovenop geholpen moet worden.
Ursula von der Leyen, een 46-jarige moeder van zeven kinderen, adviseert Merkel op het gebied van gezinskwesties en het sociale zekerheidsstelsel.
Vooral CDU’er Wolfgang Schäuble lijkt overigens niet zeker te zijn van de beoogde ministerspost. In het geval van de vorming van een coalitie komt de post van Buitenlandse Zaken namelijk traditiegetrouw in handen van de coalitiepartner en niet bij de partij die de bondskanselier levert.