enige tijd geleden in een artikel. Een vertaling. In zijn in 1979 gepubliceerde boek ”Our Dance Has Turned to Death” schetste de christelijke socioloog Carl W. Wilson de gevaren die het traditionele huwelijk en het gezin bedreigen in de steeds meer geseksualiseerde Amerikaanse cultuur. Wilson kon duidelijk zien wat met het Amerikaanse gezin ging gebeuren als onze samenleving van seks doordrenkt zou blijven.

Wilson merkte op dat de geschiedenis duidelijk maakt dat naties verzwakken en uiteindelijk ten onder gaan als seksuele immoraliteit algemeen wordt en het traditionele gezin vervangen wordt door groepsseks, homoseksualiteit, ontrouw en onbeperkt seksueel hedonisme.

Hij verwees naar de geschriften van de Britse antropoloog J. D. Unwin, wiens in 1934 gepubliceerde boek ”Sex and Culture” de historische ondergang van vele culturen beschreef. Unwin bestudeerde 86 verschillende culturen uit de gehele geschiedenis en ontdekte een opvallend feit: geen enkele natie die monogamie in het huwelijk en seksuele reinheid voor het huwelijk verwierp, bleef langer overeind dan één generatie nadat zij het seksueel hedonisme omhelsde. Unwin verwoordde het als volgt: „In het menselijk verleden is er geen voorbeeld van een samenleving die haar kracht terugkreeg nadat een geheel nieuwe generatie een traditie had geërfd die niet vasthoudt aan kuisheid voor en in het huwelijk.”

Unwin ontdekte dat landen die het traditionele huwelijk en seksuele onthouding waardeerden, creatief waren en bloeiden. Hij beschreef dit als ”culturele energie”, die alleen gevoed kan worden wanneer seksuele activiteiten beperkt blijven tot binnen het huwelijk.

Zelfmoord
De socioloog Pitirim Sorokun vond in ”The American sex revolution” eigenlijk hetzelfde toen hij de relatie onderzocht tussen seksuele immoraliteit en culturele achteruitgang. Sorokin merkte in de late jaren zestig dat Amerika ”vrijwillige zelfmoord” pleegde door onbeperkt toe te geven aan seksuele verlangens. Hij merkte op dat wanneer mensen zich gingen begeven in seksuele relaties voor het huwelijk zonder te gaan trouwen, het geboortecijfer afneemt en het land langzaam zou ontvolken. Hij voorspelde een toename van echtscheidingen, verlating en een epidemie van seksuele losbandigheid die resulteert in een toename van het aantal buitenechtelijke kinderen. Zijn voorspellingen zijn helaas uitgekomen.

Sorokins studie van decadente culturen overtuigde hem ervan dat een gezonde samenleving alleen kan overleven als er sterke gezinnen zijn en de seksuele activiteiten beperkt worden tot binnen het huwelijk. Seksuele losbandigheid leidt onvermijdelijk tot achteruitgang van een cultuur, zodat deze uiteindelijk in elkaar stort.

Carl Wilson merkte op dat decadente culturen zeven kenmerken vertonen: mannen, als hoofd van het gezin, verwerpen geestelijke en morele ontwikkeling; mannen beginnen hun gezinnen te verwaarlozen, op zoek naar materieel gewin; mannen gaan zich begeven in overspelige of homoseksuele relaties; vrouwen beginnen de rol van moeder en huisvrouw te onderwaarderen; echtparen beginnen zich met elkaar te meten en gezinnen vallen uit elkaar; zelfzuchtig individualisme verdeelt de samenleving in strijdende partijen; en mannen en vrouwen verliezen hun geloof in God en verwerpen alle autoriteit over hun leven.

Spoedig regeert de morele anarchie. Als het gezin ineenstort, volgt de samenleving spoedig.

Scandinavië
Dr. Stanley Kurtz, verbonden aan het Hoover Instituut heeft de achterliggende jaren uitgebreid geschreven over de impact die homoseksuele huwelijke uiteindelijk op onze cultuur zullen hebben. In twee belangrijke artikelen, gepubliceerd in The Weekly Standard eind 2003 en begin 2004, beschrijft Kurtz hoe de legalisering van homoseksuele huwelijken in de Verenigde Staten onvermijdelijk zal leiden tot de vernietiging van het huwelijk in het algemeen. Homoseksuele huwelijken zullen de sluisdeuren openen voor andere bizarre seksuele vormen, zoals polygamie en polyamorie (groeperingen van mannen en vrouwen in een ’getrouwde’ leefgemeenschap).

In ”The End of Marriage in Scandinavia” (The Weekly Standard, 2/2/2004) merkt dr. Kurtz bijvoorbeeld op dat Zweden de idee van het huwelijk steeds meer heeft gescheiden van ouderschap en dat de verspreiding van homoseksuele partnerschappen de neergang van het huwelijk alleen maar heeft versneld.

Het huwelijk heeft de culturele houding veranderd, deels ten gevolge van homoseksuele relaties, zodat het huwelijk nog nauwelijks wordt gezien in relatie tot het opvoeden van kinderen.

Kurtz merkte ook op dat Zweden waarschijnlijk het meest geseculariseerde land op aarde is en dat „de Zweden zelf de achteruitgang van het huwelijk verbinden met secularisme. En vele studies bevestigden dat overal in het Westen religie wordt verbonden met een sterk huwelijk, terwijl ontkerkelijking correleert met een verzwakking van het huwelijk.”

In Noorwegen heeft de legalisatie van het homoseksuele huwelijk niet alleen de traditionele gezinsstructuur verzwakt, ze heeft ook ernstige verwijdering opgeleverd binnen de lutherse staatskerk van het land. Kurtz zegt: „Het homohuwelijk verminderde het gezag van de kerk door deze te splitsen in strijdende partijen en de seculiere media gelegenheid te geven de scheiding te bespreken en te bespotten. Het homohuwelijk hielp ook de openlijk rebellerende liberale minderheid van de kerk naar nationale zichtbaarheid, wat de Noren het gevoel gaf dat hun neiging tot ongetrouwd ouderschap, al is dat dan niet volledig toegestaan door de kerk, ten minste niet sterk veroordeeld werd.”

In Noorwegen heeft de normalisering van het homohuwelijk geholpen om ongetrouwd samenwonen te normaliseren en scheidingen binnen de kerk veroorzaakt.

Kurtz merkt op: „Eenmaal op z’n plaats is het homohuwelijk een symbolische bekrachtiging van de scheiding van huwelijk en ouderschap. En toen het een vaste plaats had, werd het homohuwelijk een van vele factoren die bijdragen aan de toename van de hoeveelheid samenwonenden en buitenechtelijke kinderen, evenals van het aantal snelle scheidingen.”

Homohuwelijk
Dr. Kurtz’ essay ”Beyond Gay Marriage” (The Weekly Standard, 8/4/2003) beschrijft de kans dat homohuwelijken ons tot sociale chaos zullen leiden, als vervolgens ook polygamie en polyamorie (groepsseks als ’gezin’) worden gelegaliseerd.

Volgens Kurtz „zal het huwelijk veranderd worden in een variëteit van relatiecontracten, die twee, drie of meer mensen verbinden (hoewel slechts zwak en tijdelijk) in iedere combinatie van man en vrouw die maar te bedenken is.”

In een hieraan gerelateerd artikel, gepubliceerd in National Review (6/31/2003) citeert dr. Kurtz de homoseksuele activiste Paula Ettelbrick, die zegt dat in homohuwelijken een derde persoon moet worden opgenomen (een sperma- of eiceldonor) als onderdeel van een huwelijksdriehoek.

Ze schrijft: „(…) de gezinsstructuren van lesbiennes en homo’s die kinderen hebben, passen gewoon niet in de huwelijksstructuur die opgericht is om heteroseksuele, getrouwde paren met hun kinderen te omvatten. (…) Ieder lesbisch paar met een biologisch kind heeft een automatische derde persoon -de donorvader- die een rol speelt in het gezin. (…) Significante veranderingen in de wettelijke regels van ouderschap zouden ontworpen moeten worden om deze gezinnen daarin een plaats te geven.”

Niet alleen zouden polygame homoseksuele relaties gelegaliseerd moeten worden, maar ook ”transgender”-huwelijken. Transgender is een overkoepelende term die gebruikt wordt door homoseksuele activisten ter aanduiding van heteroseksuelen die kleding van het andere geslacht dragen, homoseksuele travestieten en transseksuelen (mensen die een ander geslacht krijgen). Sommigen ondergaan het geslachtsveranderingsproces maar half en leven als ’manvrouwen’.

Begin 2004 probeerden twee van man naar vrouw veranderde mensen te trouwen in Kansas, maar de huwelijksvergunning werd hun geweigerd. Ze hebben gedreigd de staat voor het gerecht te dagen om toch te kunnen trouwen.

De legalisering van het homohuwelijk zal leiden tot een gerechtelijke nachtmerrie in ons land over het toezicht op kinderen, gelegaliseerde polygamie en transgender huwelijken.

De legalisering van het homohuwelijk zal ook de religieuze vrijheid van christelijke zakenlui bedreigen en kinderen in onze openbare scholen onderwerpen aan nog agressievere rekruteringsmiddelen. Daarnaast zullen homoseksuelen discriminatiewetten proberen door te drukken om iedere verbale of geschreven tegenstand tegen hun doelen strafbaar te maken.

Vrijheid van godsdienst
De vrijheid van godsdienst zou teloor kunnen gaan wanneer het homohuwelijk is gelegaliseerd en christenen zouden gevangengenomen kunnen worden alleen al voor het bekritiseren van homoseksueel gedrag.

Als we niet leren van de geschiedenis, zijn we ertoe gedoemd de fouten van het verleden te herhalen. En wanneer de morele neergang eenmaal gestart is, is het heel moeilijk om de zaken om te draaien.

William Bennet drukt het goed uit in ”The Broken Hearth”: „Mijn zorg is dat we nu beginnen aan een experiment dat een universele sociale wet schendt: wanneer we proberen om kinderen op te voeden zonder twee ouders, zien we op grote schaal de vrijwillige afbraak van de minimale gezinseenheid. Dat is niet eerder voorgekomen in de geschiedenis, een authentieke culturele revolutie - en die is naar mijn mening catastrofaal voor de samenleving. We kunnen de illusie hebben, dat we het huwelijk vrolijk kunnen ontmantelen en ons op een bepaalde dag weer van de rand terug kunnen trekken. Maar zoals een vriend van mij zegt: „Wanneer je de lichten uitgeschoten hebt, kun je ze dan ook weer aanschieten?” Zoals de lange geschiedenis van het experimenteren van de mensheid ons toont, zijn beschavingen, zelfs grote beschavingen, veel kwetsbaarder dan wij denken.”

Onze cultuur moet het traditionele huwelijk versterken, onthouding voor het huwelijk bevorderen en iedere poging verwerpen om de wetten van de natuur te ondermijnen door het huwelijk te herdefiniëren als zouden ook homoseksuele paren er aanspraak op kunnen maken. De toekomst van onze beschaving staat op het spel! We kunnen het ons niet veroorloven om dit gevecht te verliezen.

De auteur is voorzitter van de Traditional Values Coalition (Traditionele Waarden Coalitie), een sterke christelijke lobbyorganisatie in de Verenigde Staten van Amerika.