In IJmuiden krioelde het dinsdagmiddag al van de dagjesmensen. Onder het genot van een lekker zonnetje en traditionele zeemansliederen keken ze toe hoe de veelal indrukwekkende schepen zich een plekje verwierven aan de kade. Op sommige schepen konden de bezoekers al een kijkje nemen. Met open mond keken ze toe hoe de bemanning van het Indonesische schip Dewaruci onder tromgeroffel helemaal boven in de mast klom. „Het zijn net aapjes", verbaasde een omstander zich.

Vooral de Prins Willem, de replica van het grootste VOC–schip uit de 17e eeuw, trok veel bekijks. Mensen stonden een uur in de rij om even terug in de tijd te kunnen op het museumschip.

Kapitein Robin Snouck Hurgronje ziet er de komende dagen op toe dat alles van een leien dakje verloopt op de replica. Het was nog een hele operatie om het VOC–schip vanuit thuishaven Den Helder naar IJmuiden te krijgen, omdat het niet zelf kan varen. De reis verliep echter voorspoedig. Mede door de goede weersomstandigheden lukte het om het gigantische museumvaartuig in vijf uur tijd met sleepboten naar de plek van bestemming te krijgen. De Prins Willem vaart woensdag ook niet mee in de parade, maar wordt ’s nachts al richting Amsterdam gesleept, aldus de kapitein.

Het is voor Snouck Hurgronje bijzonder om Sail op deze manier mee te maken. Hij ging vorig jaar met de VUT na een 36–jarige carrière op zee. Als voormalig kapitein van de klipper Stad Amsterdam, die woensdag voorop vaart met kroonprins Willem–Alexander, is het nautisch evenement een vertrouwd weerzien. Volgens hem hangt er een typisch ’ons–kent–ons’ sfeertje op Sail en hij weet dan ook veel te vertellen over de schepen die de haven komen binnenvaren.

Snouck Hurgronje vindt het een aparte ervaring dat hij dit jaar niet met een ’echt schip’ meevaart. „Dit is wel bijzonder tussen alle echte schepen. Dat is wel een uitdaging. Maar de Prins Willem heeft wel gigantische afmetingen en zal ongetwijfeld veel publiek trekken".

Het echtpaar Marcus uit Barneveld viert speciaal voor Sail vakantie op een camping in IJmuiden. Ze kijken hun ogen uit in de haven. „Dit is typisch Nederlands", vindt mevrouw Marcus. „We hebben zondag al de hele dag voor de televisie gezeten toen de schepen uit Bremerhaven vertrokken. Dat was zo’n prachtig gezicht". Haar man beeldt zich helemaal in hoe de scheepslieden in vroegere tijden leefden. „Volgens mij hadden ze het wel zwaar hoor, echt slavernij. En ook veel armoede denk ik".

De bonte verzameling schepen trekt ook veel gezinnen. De 7–jarige Robbert, 6–jarige Marloes en hun broertje Bart (4) Laan uit Alkmaar zijn erg onder de indruk van de grote schepen. Ze zoeken eigenlijk naar piratenschepen, maar die hebben ze nog niet gevonden. Robbert vraagt zich af waarom er alleen vroeger zulke grote boten voeren. Al gauw vindt hij het antwoord. „Ze varen namelijk heel langzaam en hebben veel wind nodig".