De bond is bang dat veel van de circa 300 kaasboerderijen, veelal gevestigd in het Groene Hart, het zonder merkbescherming moeten afleggen tegen concurrerende kaasfabrikanten. Die kunnen dan ook hun producten onder de naam boerenkaas verkopen. Deze kazen, van gepasteuriseerde melk, zijn goedkoper dan de echte boerenkazen met hun speciale bereidingswijze van dagverse melk. De bond is bang dat de echte boerenkaas op die manier uit de markt wordt gedrukt.

„Zover is het nog niet, maar de tijd begint te dringen”, stelt Beukers. Op 1 januari 2006 loopt de overheidsregeling af die de naam boerenkaas beschermt. De regel wordt geschrapt in het kader van een actie om de hoeveelheid wet- en regelgeving terug te dringen. De Europese regeling zou daarvoor in de plaats moeten komen, maar die laat op zich wachten.

Vóór 2006 gaat dat volgens de bond niet meer lukken. „We hebben de aanvraag voor de bescherming al ongeveer twee jaar geleden ingediend, maar er is tot voor kort niets mee gebeurd.”

Pas recentelijk heeft een speciale commissie de aanvraag in behandeling genomen. Het komende halfjaar is het de beurt aan de EU-lidstaten om zich over de aanvraag uit te spreken. „Als er geen bezwaren zijn, komt er wel een regeling, maar die is zeker niet op tijd”, meent Beukers.

De bond vraagt het ministerie van LNV nu om een overgangsregeling totdat de kwestie in Europees verband is geregeld. Maar of die er komt is nog onduidelijk. „Het ministerie wil toch minder regels, waarmee dit dan weer in strijd zou zijn”, aldus Beukers.

Verschillende typisch regionale producten als fetakaas uit Griekenland zijn Europees beschermd. Alleen kaas uit die streek mag die naam voeren.

Kaasboer L. G. de Jong uit Bergambacht onderschrijft in een reactie de zorgen van Beukers. „We hebben een bepaalde naam opgebouwd; als je die kwijtraakt is dat heel vervelend.” Een groot deel van de kaas van De Jong verdwijnt nu in de schappen van Albert Heijn. „Tussen wel dertig andere soorten moet die kaas zichzelf verkopen. Het kaaswereldje is klein en verdeeld en heeft geen geld voor grote reclamecampagnes. Maar 1 tot 1,5 procent van alle kaas in Nederland is boerenkaas”, aldus De Jong.

Hij legt uit waarom zijn boerenkaas, die als gevolg van het gehanteerde model onder de naam Goudse boerenkaas wordt verkocht, wat duurder is dan een groot deel van de fabriekskaas. „Wij leveren een natuurlijk product. Onze koeien lopen in de zomer dag en nacht buiten en dat zie je terug in de kleur van de kaas. Die is geler doordat deze dieren veelvuldig gras eten. We gebruiken voor de melk een dagvers product en we hebben meer melk nodig dan de fabrieken omdat er minder vocht in onze kazen zit. Ze rijpen ook langer in het pakhuis. Fabriekskaas heeft daarentegen een veel hoger zoutgehalte, dat hebben ze nodig voor de smaak. Als wij dezelfde prijs zouden krijgen als voor sommige fabriekskazen wordt betaald, zouden we het niet redden.”

De Jong hoopt, net als Beukers, dat de EU zo snel mogelijk alsnog de zo gewenste bescherming van de naam boerenkaas mogelijk maakt.