De naam van de rijke man wordt in de Schrift niet genoemd. Hij is het beeld van een geldgierige, onbarmhartige Farizeeër. In Lazarus zie ik een arme godvruchtige drommel. Deze arme begeerde geen overdaad, geen overvloed, maar kruimeltjes die buiten de poort uitgeschud werden voor de honden, terwijl die honden de zweren van Lazarus lekten. Dit alles wist die rijke man en hij bewees geen barmhartigheid.Was in dit leven het onderscheid tussen beide mannen groot, nog groter is het na de dood. Lazarus sterft. Van een begrafenis wordt niets vermeld, maar wel dat zijn dood kostelijk was in de ogen van God. Daarom wordt zijn ziel gedragen door de engelen in Abrahams schoot. Daar zal die rijkaard deze arme Lazarus, die hij niet verwaardigde aan zijn tafel te nemen, van verre aanschouwen.

Die rijkaard sterft ook en wordt begraven, net zo prachtig als met zijn rijkdom overeenkomt. Maar zijn ziel verhuist naar de hel en daar lijdt hij pijn. Tot vergroting van zijn smart ziet hij de gelukzalige staat van Lazarus.

Professor A. Driessen, predikant te Groningen (”Oude en nieuwe mens”, 1738)