Het zelfstandige LBIO werd in 1995 opgericht met het doel gescheiden ouders te helpen met de inning van de kinderalimentatie. Met name gescheiden vaders blijken hun alimentatieplicht niet altijd na te komen en het is voor moeders (vooral met lagere inkomsten) vaak moeilijk hun recht te halen. Het LBIO kan beslag laten leggen op het loon van wanbetalers.

De overheid hoopte dat het LBIO een afschrikkende werking zou hebben maar het bureau blijkt niet preventief te werken. Volgens het rapport heeft dit te maken met gebrek aan bekendheid met de regelingen bij betalingsplichtigen. De drempel voor ontvangstgerechtigden om het LBIO in te schakelen bij wanbetaling is laag. Het aantal aanmeldingen vertoont een stijgende lijn.

De effectiviteit van inning is redelijk. In ruim de helft van het aantal gevallen kwam de betaling, na schriftelijke interventie van het LBIO, weer snel op gang. In 49 procent van de onderzochte gevallen moest het bureau de inning overnemen en in de helft van deze gevallen kwam de betaling op redelijke termijn weer op gang.

Het LBIO rekent wanbetalers een toeslag van 10 procent. Niet voldoende, zo staat in het rapport, want in 2000 bedroegen de kosten ruim 2,8 miljoen euro terwijl krap één miljoen euro werd verdiend. Een van de knelpunten is dat het LBIO alleen kinderalimentatie int en niet de partneralimentatie.