Nieuwenhuys was al lange tijd ziek. Hij was in 1948 betrokken bij de oprichting van de kunstenaarsbeweging Cobra, waarvan de naam is afgeleid van de hoofdsteden Kopenhagen, Brussel en Amsterdam.

Nieuwenhuys schilderde onder het pseudoniem Constant. Hij werd in 1920 geboren in Amsterdam en bezocht daar in de jaren 1939 tot 1942 de Kunstnijverheidsschool en de Rijksacademie. Eind jaren veertig richtte hij met onder anderen Appel en Corneille de Nederlandse Experimentele Groep op, die vlak daarna overging in Cobra.

Nieuwenhuys was geen man van gebaande wegen. Hij schreef in de naoorlogse jaren veel manifesten en artikelen waarin hij pleitte voor een nieuwe maatschappij met moderne kunst. Hij had daarbij de belevingswereld van primitieve volken en kleine kindereren als ideaal. Die immers kunnen spontaan hun gevoelens uiten en open naar dingen en situaties kijken. Hij vond een schilderij niet zomaar een bouwsel van kleuren en lijnen, „maar een dier, een nacht, een schreeuw, een mens, of dat alles samen.”

In 1950 vestigde de schilder zich in Parijs. Zijn werk kwam steeds meer in het teken van de verwerking van de oorlog te staan. Destructie werd een thema dat steeds terugkeert in zijn werk. Zo schilderde hij een brandend huis, een gevallen fietser, hulpeloze gewonden en doden. Zelfs de wanden van zijn kamer hingen vol met die verschrikkingen.

Na drie jaar keerde hij terug naar Amsterdam en begon hij met beeldhouwen. Ook verdiepte hij zich in nieuwe architectuur. In 1958 sloot hij zich aan bij Situationiste, een beweging die alternatieven ontwikkelde voor stedenbouwkundige en maatschappelijke structuren.

Vanaf de jaren zestig bracht Constant zijn ideeën over een nieuwe samenleving samen in het project ”New Babylon”. Met dit project had hij in New York in 1999 een overzichtstentoonstelling. Nieuwenhuys heeft zijn werk in veel Europese steden geëxposeerd.