De veldslag bij het Overijsselse riviertje de Ane kostte in de 13e eeuw het leven aan duizenden mensen en betekende het einde van een vete tussen burggraaf Rudolf III van Coeverden en de Groningse prefect Egbert.

In 1226 ontstond er een conflict tussen burggraaf Rudolf en prefect Egbert. Het lukte bisschop Otto II van der Lippe niet beide heren te verzoenen. Rudolf III joeg Egbert Groningen uit, maar deze wist op zijn beurt met bevriende Friezen de burggraaf weer van zijn grondgebied te jagen. Niet lang daarna kwam Rudolf III terug met een leger Drenten om Groningen te belegeren. Ten einde raad vroeg de burggraaf de bisschop om hulp.

Bisschop Otto II van der Lippe riep daarop in 1226 diverse edelen op om het oproer neer te slaan. De graven van Holland, Gelre, Bentheim en Kleef boden de helpende hand. In de zomer van 1226 verzamelde een grote strijdmacht zich bij kasteel Heekeren bij Goor. Aanvoerder werd Rudolf van Goor, een reus van een kerel. In de zomer van 1227 trok het leger Drenthe binnen om de boeren daar een les te lezen.

Op 27 juli 1227 liep het zwaar gepantserde ridderleger echter vast in het drassige terrein bij de Ane. Rudolf III greep vervolgens zijn kans en het ridderleger werd in de pan gehakt door de boerensoldaten van Coevorden. Zowel vrouwen als mannen vermoordden de weerloze ridders; de slachting duurde een hele dag. Volgens overleveringen verloren 5000 ridders het leven.

De bisschop van Utrecht werd op wrede wijze vermoord door hem voorover in de modder te laten stikken. Ook zijn broers werden gedood.