Dr. B. Plaisier heeft dit vrijdag meegedeeld tijdens een vergadering van de kleine synode. De SoW-scriba gaf een toelichting op de voortgang van het SoW-proces. Hij ging daarbij in op het kerkordetraject en op de communicatie. In de synodevergadering van 18 april had hij de versnelling van het SoW-proces reeds aangekondigd. Hij zei toen dat de hervormde, de gereformeerde en de lutherse synode het fusiebesluit op 12 december 2003 kunnen nemen. Vrijdag kregen de leden van de kleine synode een computermodel dat gedetailleerd aangeeft wat wanneer moet gebeuren. „Tot op heden liggen we volkomen op schema”, zei de scriba.

Tijdens de vergadering, die van 21 tot en met 23 november plaatsheeft, neemt de synode niet alleen een besluit over de naam, maar stelt ze ook nog drie ordinanties en de overgangsbepalingen vast. Dit hele pakket wordt dan voor commentaar naar de ambtelijke vergaderingen gezonden. De definitieve vaststelling (in tweede lezing) heeft vervolgens van 12 tot en met 14 juni 2003 plaats. Intussen zijn dan van 10 tot en met 12 april 2003 de generale regelingen ook al vastgesteld.

De hervormde synode moet op 27 juni in een kerkeigen vergadering de besluiten bekrachtigen. Een dag erna komt de hervormde synode in verdubbelde samenstelling bijeen om zich over de naam uit te spreken. In 1998 ontstond een patstelling over de naam. De hervormde synode stemde tegen Verenigde Protestantse Kerk in Nederland.

De gereformeerde synode ratificeert ook op 27 juni 2003 en sluit dan. In september opent er een nieuwe gereformeerde synode. Er is namelijk kerkordelijk voorgeschreven dat twee verschillende synodes zich moeten uitspreken over een kerkordebesluit.

Om te reageren op het verenigingsbesluit van 14 juni hebben de kerkelijke vergaderingen tot 31 oktober 2003 de tijd. De drie synodes moeten vervolgens, als alles volgens de plannen van het moderamen verloopt, op 12 december volgend jaar elk in een eigen vergadering het verenigingsbesluit nemen.

Dr. Plaisier onderstreepte vrijdag het belang van goede communicatie over het SoW-proces. „Aan het einde van een proces van veertig jaar weet niet iedereen meer wat de bedoeling is.” Vandaar dat er een project voor voorlichting, toerusting en verdieping is gestart. „We willen aan de mensen die aarzelingen, twijfels of bezwaren hebben, duidelijk maken wat al is vastgelegd.” Op korte termijn komen er brochures, die ingaan op belangrijke vragen. Over enkele maanden is er ook materiaal dat geschikt is voor geestelijke bezinning en onderling gesprek.

Verschillende modaliteitsorganisaties zijn vorige week in een brief gevraagd namen te noemen van mensen die kunnen deelnemen aan initiatiefgroepen. De scriba hoopt dat voor half juni deze groepen, die een deel van de voorlichting aan kerkenraden, gemeenten en classicale vergaderingen voor hun rekening gaan nemen, zullen zijn gevormd. Gisteren had hij echter officieel nog geen enkele reactie ontvangen. De groepen zijn volgens hem van belang omdat elke groep binnen de kerk haar eigen vragen, bezwaren en hoop heeft.

De gereformeerde ouderling H. Hoogenhout sprak zijn waardering uit voor het enthousiasme van de scriba. „Toen dr. Plaisier op 18 april klaar was met zijn rede over het tijdpad, dacht ik: Het triomoderamen heeft een tangverlossing ingezet. Dat kan nodig wezen, maar er kleven risico’s aan. Ik hecht eraan dat de besturende organen de tijd krijgen de regelgeving op een goede manier vast te stellen. Hier in huis is alles wel goed opgetuigd, maar ik vrees dat er straks in de synode niet de ruimte is om de regelgeving goed vast te stellen.”

De term tangverlossing vond dr. Plaisier te negatief. „Meestal brengt een tangverlossing een gezond kind ter wereld.” Volgens de scriba komt er door de sterke concentratie ook tijd en nieuwe energie. „Deze anderhalf jaar geeft mensen die moe waren nieuwe moed. Het zal niet zo zijn dat dit allemaal wordt afgeraffeld.” Zo is er op 12 en 13 december nog een extra synodevergadering gepland.

De lutherse predikante S. Freytag informeerde of er wel behoefte is aan deze vorm van communicatie. Ds. R. de Reuver uit Boskoop (hervormd) noemde het een misvatting te denken dat met meer informatie de aarzelenden en bezwaarden wel zijn mee te krijgen. „Er zit meer achter.” De scriba onderstreepte de noodzaak van goede informatievoorziening en bevestigde dat het nodig is boven het kennisniveau uit te komen. „Je moet met elkaar in gesprek gaan.”

Ds. G. de Fijter, hervormd predikant in Kampen, dankte de scriba voor de verschafte duidelijkheid. „Je weet waar je aan toe bent. Dit is een stuk dat ons laat zien dat het ”point of no return” is gepasseerd.” Hij informeerde hoeveel speelruimte er nog ligt voor hen die niet door brochures worden overtuigd en verwees daarbij naar de aanstaande hervormde synodevergadering over het uniemodel.

Ds. H. de Jong uit Zwolle noemde in ditzelfde verband het tijdstip waarop de versnelling van het SoW-proces is ingezet merkwaardig. „Welke dokter heeft bepaald dat nú de tangverlossing moest worden ingezet”” Volgens de SoW-scriba is de speelruimte zo groot als de synode zichzelf heeft gegeven. „Hoe verder we komen, hoe minder we van de koers kunnen afwijken.”