Laat mij u overtuigen, om niet al te ontmoedigd te worden. Ik wil, voordat ik wegga, iets zeggen om u te troosten. Ik weet niet door welke voorzienige leiding ik vandaag hier kwam en de Heere weet of ik nog een keer tot u zal spreken. Daarom wil ik u nu niet ongetroost naar huis sturen. Ween niet alsof er geen hoop is. De ark Gods zal niet verloren gaan, hoewel hij in gevaar is. Omdat God grote dingen voor dit land gedaan heeft en daarom, hoewel onze harten sidderen, laat ze toch niet in ons bezwijken.Ik redeneer vanuit de biddende mensen, die dag en nacht tot God roepen. Zij zijn er in dit land nog, die bidden dat de ark niet weggenomen wordt. Laat ik u verzekeren dat God nooit een biddend volk zal prijsgeven. Als God Zich voorneemt een volk te vernietigen en de ark weg te nemen, neemt Hij immers de Geest van de gebeden ook weg. Waar Hij echter nog de Geest der gebeden geeft, zal Hij ook de ark laten.

U weet allen dat als er maar tien rechtvaardigen in Sodom geweest waren, God deze steden gespaard zou hebben. Wij hebben honderden in dit land die God vrezen. Zij geven Hem geen rust, maar bidden dag en nacht tot Hem voor dit land. Wie weet of God om hunnentwil de ark zal sparen. Ik moet u opwekken dat u allen eraan bijdraagt tot het uiterste te proberen de ark Gods voor wegnemen te behoeden.

Edmund Calamy, predikant te Aldermanbury (Arke der vromen, 1669)